Page 19 of बालमैफल

बाबा विश्वासाने मोहीतला सांगत होते, ‘‘तुझ्या आईचा सल्ला म्हणजे ‘विदुरनीती’ असते. डोळे झाकून विश्वास ठेव आणि त्याप्रमाणेच कर.’’

‘हू ऽ ऽ हूऽऽ’ करीत थंडी आली लोकरी कपडय़ांची गर्दी झाली

वैभवीने घरात येताच अंग धाडकन समोरच्या सोफ्यावर आदळलं. आवाजानेच समोर जपमाळ ओढत बसलेल्या आजीने डोळे उघडले आणि स्वयंपाकघरात काम करत…

रफार वर्षांपूर्वीची गोष्ट! रानात काही मुलं खेळत होती. त्यांचा चोर-शिपाई हा खेळ सुरू झाला. त्यातील एक मुलगा चोर झाला.

साहित्य : काळा, पिवळा, पांढरा कागद (कार्डपेपर), कात्री, पंच मशीन, काळा स्केचपेन, सॅटिन रिबीन, गम.

‘अ रे व्वा! किती सुंदर चित्र काढलंयस! कुणाचं आहे?’ मयूने काढलेल्या चित्राचं कौतुक करत आईनं विचारलं. ‘बालगणेश.’ चित्रातून डोकं वर…

‘‘सई तर झोपेत उठून बसते. काहीतरी पुटपुटते. पुन्हा आडवी होते आणि जागा बदलून कुठेतरी जाऊन झोपते.’’ रतीच्या शब्दांतून आश्चर्य व्यक्त…

‘वाचू आनंदे’ या स्तंभाच्या या अखेरच्या भागात मी विशिष्ट पुस्तकं सुचविण्यापेक्षा एका विशिष्ट प्रकारची पुस्तके सुचवीत आहे.

एक जंगल होतं. मोठमोठाल्या वृक्षांचं, नागमोडी वेलींचं, झुळझुळणाऱ्या झऱ्यांचं अन् मस्तवालपणे उडी घेणाऱ्या धबधब्यांचं!