‘‘आजी एक गोष्ट सतत सांगत असते, ज्यानं समाधान वाढतं.’’ रोहन सांगत होता. याआधी रोहननं सांगितलेल्या गोष्टी पटल्यामुळे किशोर लक्षपूर्वक ऐकू…
‘‘आजी एक गोष्ट सतत सांगत असते, ज्यानं समाधान वाढतं.’’ रोहन सांगत होता. याआधी रोहननं सांगितलेल्या गोष्टी पटल्यामुळे किशोर लक्षपूर्वक ऐकू…
ताईची परीक्षा जरी असली तरी ताई कूऽऽऽल होती आणि बाकी सारेही एकदम शांत होते. परीक्षा, अभ्यास वगैरे चालू होतंच ताईचं,…
‘‘तुला माहीत आहे ना रे किशोर, माझी टंगळमंगळ करायची जुनी खोड.’’ रोहनने असं विचारताच किशोरला हसू आवरेना.
रोहन आणि किशोर हे दोघे जिवलग मित्र शाळेत सतत सोबत असतात. आता सातवीत आहेत, पण बालवाडीपासून एकाच बाकावर बसतात. दोघेही…
शाळेच्या वेळा या मुलांचा सर्वांगीण विकास लक्षात घेऊनच असायला हव्यात. तेच जास्त महत्त्वाचं.
घराच्या कोपऱ्यात निजलेल्या म्हातारीच्या मनात आनंदाचे तरंग उमटतात, तिचे डोळे उत्साहानं लुकलुकतात. त्याच उत्साहाचं आणि चैतन्याचं वहन माझ्या खोल्याखोल्यांमध्ये होतं.
मुग्धाची दहावीची परीक्षा सुरू होतेय त्यामुळे परीक्षेच्या आधी तिनं कंपासपेटीचं रूपच पालटून टाकलं होतं. आज तिला स्वच्छ नीटनेटकी केली होती.
‘‘शुभ सकाळ हर्ष. नवीन वर्षांच्या खूप खूप शुभेच्छा!’’ म्हणत आईने एक सुंदरसा बॉक्स त्याच्या हातात ठेवला.
आयुष्याच्या अर्थाबद्दलची मला जाणवलेली पहिली शाश्वत गोष्ट भगवद्- गीतेवरच्या चर्चेवेळी माझ्या वडिलांकडून कायमच ऐकलेली होती, ती म्हणजे ‘आत्मा शाश्वत, देह…
अथर्वने आईने सांगितल्याप्रमाणे ती पेटी आपल्या बेडजवळ ठेवली आणि ‘ती उघडू नकोस’असं राधाला दहादा बजावलं.
आठवीतल्या कान्हाला आता चांगलीच समज आलेली आहे. तो प्रतिवादही करू शकतो हे आईच्या लक्षात आले आणि ती गप्प बसली.
बाबांनी व्हरांडय़ात ठेवलेल्या पिशवीतली चिठ्ठी काढून अगदी उत्सुकतेने हातात घेतली.