असाध्य ते साध्यकरिता सायास कारण अभ्यासतुका म्हणे!मनापासून समजून-उमजूनसातत्यानं केली जाणारी उजळणीम्हणजे अभ्यास..जिज्ञासा आणि निरीक्षणातूनप्रश्न विचारत घडणारा संवादम्हणजे अभ्यास..शिस्त आणि नियोजनातूनमनाला सवय लावणारा संस्कारम्हणजे अभ्यास..विचार आणि कृतीतूनचुकत शिकत होणारे प्रयत्न म्हणजे अभ्यास..ध्यास आणि अनुभवातूनव्यक्तित्वाला घडविणारा प्रवासम्हणजे अभ्यास..श्रवण आणि संभाषणातूनवाचन-लेखनामुळे होणारा सरावम्हणजे अभ्यास..बुद्धी आणि हृदयापासून हातांतून आविष्कृत होणारी सर्जकताम्हणजे अभ्यास..का? कसं? कधी? कुणी? कोठून?किती? तरी प्रश्नांची ‘उत्तर’क्रिया म्हणजे अभ्यास..अभ्यास मनापासून हवा.अभ्यास आवडीनं हवा.अभ्यास स्वत:हून हवा.अभ्यास आयुष्यभरासाठी हवा.अभ्यास माणूसपणासाठी हवा. प्रा. विजय जामसंडेकर
