एक.तिला दिसतो, कधी आठवतो पुसटसा ‘तो’तिच्यासाठी धडपडणारा.तिचा वाढदिवस, तिच्या आवडीनिवडी जपणारा..तोच ‘तो’ तिच्यात मनसोक्त हरवून जाणारा.‘व्हॅलेन्टाईन डे’ला काय करू आणि काय नाहीयासाठी आकाश-पाताळ एक करणारा.आणखी पाचच मिनिटं थांब, याचा आग्रह धरणारा..लगेच निघाले की बडबडणारा.‘रूमवर चल’ याला नकार दिला कीआकांडतांडव करणारा.त्याची धडपड कामी आलीहो हो, नाही नाही म्हणतालग्नघटिका जवळ आलीतो वेगळय़ा कास्टचा मी वेगळय़ा कास्टचीमी विरघळवलं स्वत:लाआता मी माझी नाहीचफक्त त्याच्याच थॉट्सची.. दोन.जादूच तीविश्वास नाही माझापण काळी जादूच ती..‘तो’ चा ‘पुरुष’ झालासरडय़ाला साक्षातरंग बदलताना पाहिलामाझ्यासाठी कुणाचीच तमा न बाळगणारा..‘तो’ आता इतरांची काळजी करू लागलाजणू मी लिलावात घेतलेली दासीचमालकासारखा वागू लागलातोडू कसं, बोलू कसं..?त्याच्या आडनावाचं आवरण सोडू कसं..?तो राक्षसचत्याचा जुलूम अनावर झालादिवसरात्र पाहिलेल्या स्वप्नांचा चक्काचूर झालात्यातचकपाळावरचा लाल ठिपका थरथरला.. दुभंगला..आता असते एकटी, कुणाशी बोलवत नाहीउमाळा येतो लाटेचा, डोळय़ाच्या कडा मात्र ओलवत नाही तीन.तिला माहीत होतं, तिला कुठंच जायचं नाहीपण तिनंच ठरवलं होतंआता मागे वळून बघायचं नाही..गेले ते दिवस, गेल्या त्या रात्रीस्वप्नांना आपसूकच लागली कात्रीदचकून उठते रात्री बेरात्रीतो जवळ नाही याची करते खात्रीमग रात्रभर डोळय़ाला डोळा लागायचा नाही..कारण पण तिनंच ठरवलं होतंआता मागे वळून बघायचं नाही..।।१।।मग पुन्हा एक ओसाड दिवस उगवायचामरत नाही म्हणून जबरीनं जगवायचा..अस्ताला अस्ताचीच वाट पाहायला लावायचातिला वाटायचं मीच का हळहळते..?तीच जखम पुन:पुन्हा का भळभळते..?पण हे सगळं आतल्या आत..कुणाला काही सांगायचं नाहीकारण तिनंच ठरवलं होतंआता मागे वळून बघायचं नाही..।।२।।त्याला मी आठवत असेल का..?त्याचं काय चाललं असेल..मी अजूनही त्याच्या बेरजेत असेल..?जितकं त्याला दूर लोटावंतितकं तो आत-आत घर करतोयसगळं उद्ध्वस्त करूनहीअजून पुन:पुन्हा का पोखरतोय?त्याचं गारुड काही केल्या उतरायचं नाहीपण तिनंच ठरवलं होतंआता मागे वळून बघायचं नाही.. ता.क....... ,.,.,.,.,.,.,.,.,.,.,.,., !!!!!!!!!!!!!!!!, ??????????????? (). मिलिंद शिंदे
