गणेशोत्सव माझा सगळ्यात आवडता सण. वर्षभर इतर कोणत्याही सणांना मी सुट्टी वगैरे घेणार नाही, पण गणपतीच्या वेळी सगळी कामं बाजूला ठेवून हमखास सुट्टी घेतो. हे सगळे दिवस खास बाप्पासाठी राखून ठेवलेले असतात. कितीही काम असलं तरी गणपतीच्या दिवसांमध्ये सुट्टी हवी असल्यामुळे आधीचे दिवस जरा जास्त काम करून तेव्हाच संपवतो. त्यामुळे कामाचं दडपण मनात न ठेवता गणपतीचे दिवस एन्जॉय करता येतात. गौरी विसर्जनापर्यंत माझ्या घरी गणपती असतो. त्यामुळे कधी पाच, सहा तर कधी सात दिवस बाप्पा आमच्या घरात असतो. आरास, सजावट, कोणत्या दिवशी काय कार्यक्रम करूया याची चर्चा आणि या सगळ्यासाठी केलेलं जागरण हे माझं सगळ्यात आवडीचं. खरं तर मी अलिप्त राहणं पसंत करतो, पण या सणात मला अनेकांना भेटावंसं वाटतं, त्यांच्यात मिसळावंसं वाटतं. गणेशोत्सव असतोच असा. आता गेल्या दोन वर्षांपासून प्रियाही घरी आलीय. त्यामुळे उत्साहात आणखीच भर पडलीय. तिची खूप मदत असते. सजावटीत ती अनेक गोष्टी सुचवत असते. वर्षभर नातेवाईकांना भेटणं होत नाही. पण, बाप्पाच्या निमित्ताने भेटीगाठी होतात. सगळे भेटल्यावर घरातला माहोल खूपच मस्त असतो. रोज नैवेद्याला काय करायचं, गोड पदार्थ काय, या सगळ्यावर चर्चा सुरू असते. रोजच्या रोज सकाळ-संध्याकाळ वेगवेगळा स्वयंपाक असतो. म्हणजे चटणी-कोशिंबीरपासून ते भाजी, आमटीपर्यंत त्यात वैविध्य असतं. उकडीचा मोदक, बेसनाचा लाडू, अळूचं फदफदं हे या सणातले हायलाइट्स असतात असंच मला वाटतं. आणि एरव्ही डाएटवर असणारा मी त्या दिवसांमध्ये या सगळ्यावर ताव मारतो. त्या भरलेल्या ताटाकडे बघून मन प्रसन्न होतं. उमेश कामत
