अस्पृश्यता निर्मूलनाचे मार्ग (पण इच्छा)?
महाराष्ट्रात अस्पृश्यतेची रूढी बऱ्याच प्रमाणात कमी झालेली आहे
भेदभावापायी आर्थिक उणिवांचे दुष्टचक्र
दलित आणि आदिवासी समाजघटकांवर आर्थिक बाबतीत भेदभावातून अन्याय होऊ नये
अत्याचारांची टांगती तलवार
अत्याचारांच्या गुन्ह्य़ांची संख्या सन २००५ पासून वाढत जाऊन सन २०१५ मध्ये ती १८१६ वर पोहोचली होती,
अस्पृश्यतेचा प्रश्न.. अद्यापही!
अस्पृश्यता प्रतिबंधक कायदा १९५५ अमलात आल्यानंतर याच अस्पृश्यता समस्येवर १९५८ मध्ये एक पाहणी करण्यात आली होती.
ओबीसींच्या मागासलेपणाची कारणे
इतर मागासवर्गीयांची खर्चक्षमता ही अनुसूचित जातीपेक्षा अधिक होती मात्र, उच्च जातींपेक्षा कमीच होती.
गुन्हेगारीचा शिक्का, भटकंतीचा शाप मिटावा
उपजीविकेसाठी ५८ टक्के मोलमजुरीवर, रोजंदारीवर अवलंबून आहेत, केवळ १० टक्के शेतकरी आहेत
रोजगाराविना आर्थिक विकास
महाराष्ट्रात रोजगारविहीन उत्पादनवाढीची समस्या हेसुद्धा एक फार मोठे आव्हान आहे.
असंघटित क्षेत्रातील नोकऱ्या आणि गरिबी
अनुसूचित जातींमध्ये असंघटित क्षेत्रातील कामगारांचे प्रमाण सर्वाधिक, म्हणजे ६१ टक्के आहे.
खासगीकरण आणि आरक्षणाचा अंत
आणखी एक सकारात्मक बाब म्हणजे, या प्रवर्गातील गरिबांनाही सरकारी नोकऱ्यांमुळे मदत झाली आहे
गरीब, दलित, आदिवासी घर-पाण्याविना!
मानवी विकास जसा आर्थिक उत्पन्न, गरिबी आणि शिक्षण यातून मोजला जातो
गरिबी व अत्याचारांमुळे ग्रासलेली ‘ती’..
स्त्रियांना समान हक्क नाकारले गेल्यामुळे त्यांच्यातील मानवी विकास कमी होणे हे स्वाभाविक आहे.
