व्यक्त अव्यक्ताची कलासाधना
एकमेकांना पाण्यात पाहणारे देश परस्परांच्या अस्तित्वाचा, प्रगतीचा अर्थ कसा लावत गेले ते किसिंजर यांच्यासारख्या मुत्सद्दय़ाच्या नजरेतून समजून
राष्ट्राध्यक्षाची शिकवणी
अमेरिकेचं अर्थकारण कोणत्या टप्प्यावर उभं आहे याचं भान राष्ट्राध्यक्षपदाचे उमेदवार बराक ओबामा यांना येत गेलं, त्याची ही कथा..
दास्तान-ए-पंजाब
पंजाबचा इतिहास हा पंजाबी हिंदू, पंजाबी मुस्लीम व शीख यांचा तर आहेच; पण दिल्ली व अफगाण राज्यकर्ते यांच्यातल्या राजकीय ओढाताणीचाही इतिहास आहे
मोठेपणाच्या पाऊलखुणा
चांगलं पुस्तक वाचून अस्वस्थता येतेच. इस्रायल या मुंबईपेक्षाही छोटय़ा असलेल्या देशाचं मोठेपण सांगणारं हे पुस्तक वाचून आपल्या देशाविषयीची अस्वस्थता दाटून येते आणि इस्रायल इतका पुढे कसा आणि का पोचला,
की तोडिता तरु फुटे आणखी भराने..
‘एरवी थोरबीर मानले गेलेल्यांना कसे मस्त फटके मारले आहेत बघा’ ही काही या पुस्तकाची ओळख होऊ शकत नाही. ‘अ‍ॅण्टिफ्रजाईल’ या पुस्तकाची ओळखही तशी करून देता येणार नाही. अनेक नामवंत
महाकथाकार
फ्रेडरिक फोर्सिथ या लोकप्रिय लेखकाच्या तेराव्या कादंबरीची- ‘द किल लिस्ट’ची ही ओळख, फोर्सिथच्या एकंदर पुस्तकांपैकी हे एकोणिसावं असूनही त्याचा लेखकराव झालेला नाही तो कसा, याचा उलगडा करू शकणारी..
पहिले ते अर्थकारण
२००७ साली अमेरिकेची लेहमन ब्रदर्स कोसळली आणि जग आर्थिक अरिष्टाच्या खाईत लोटलं गेलं. या काळात ज्या तीन बँकर्सनी जग मंदीच्या खाईत जाऊ
क्लान्सी का वाचायचा?
टॉम क्लान्सी यांचा चोख अभ्यास त्यांच्या कादंबऱ्यांना उंची मिळवून देतो. नौदलातले, राजनैतिक सेवांतले अधिकारी त्यांची पुस्तकं वाचायचे.
या देशाने लळा लाविला असा असा की..
‘द जर्मन जीनियस’ हे पुस्तक महत्त्वाचं अशासाठी की ते हिटलर, गोबेल्स वगैरेंना बाजूला ठेवत
अहिंसकांच्या रक्तलांच्छनाचे वर्तमान
बौद्ध धर्म हा शांतताप्रिय आहे, असं सर्वसाधारणपणे मानलं जातं. पण या पुस्तकातले दाखले पाहिले की, या समजाला मोठमोठे तडे जातात.
कथा-दंतकथांच्या बेचक्यातून..
गॉर्डन थॉमस हा मोसाद या गुप्तहेर संघटनेचा विशेष अभ्यासक. १५ र्वष अथक अभ्यास करून लिहिलेलं त्याचं ‘गिडॉन्स स्पाइज : द सीक्रेट हिस्टरी ऑफ मोसाद’
वाग्बाणांची परडी..!
विन्स्टन चर्चिल यांची युद्धनीती, ठोस राजकारण वगैरे सगळं ठीक आहेच. त्याविषयी बोललं-वाचलंदेखील बरंच गेलं आहे.
वास्तवाचा आभास..
‘बाय वे ऑफ डिसेप्शन’ या व्हिक्टर ऑस्ट्रोव्हस्की यांच्या पहिल्या पुस्तकात मोसादची एक बाजू आहे..
आभासाचं वास्तव
इस्रायल, मोसाद यांचा असा खास वाचक आहे. त्यातला बहुतांश इस्रायलच्या शौर्यानं भारावलेला असतो आणि त्याला तो देश बिच्चारा वगैरे वाटत असतो. पण तो आभास आहे. हेसुद्धा मोसादचंच एक प्रकारचं
काही अपमान आठवावे असे!
या पुस्तकांचा शोध बरीच र्वष सुरू होता. अ‍ॅमेझॉनवरही ती मिळत नव्हती. पण नुकतीच ती गवसली. लंडनला झगझगत्या, सदातरुण ऑक्सफर्ड स्ट्रीटवर वॉटरस्टोन्स नावाचं भलंमोठं पुस्तकांचं दुकान आहे. विख्यात मार्क्‍स अँड
संघमार्गदर्शकप्रदीप!
संघ थोर का आहे हेच सांगण्याचा प्रस्तुत पुस्तकाचा प्रयत्न आहे. त्यामुळे त्याचे शीर्षक ‘सिक्रेट्स ऑफ आरएसएस’ (संघाचे रहस्य) असे असले तरी, त्यातून काही सुरस आणि धक्कादायक हाती लागण्याची अपेक्षा
माहितीचे मारेकरी..!
अमेरिकेतल्या पाच प्रमुख विचारसमूहांवर सरकार कशा कशा पद्धतीनं नजर ठेवत असतं त्याचा साद्यंत वृत्तांत डेव्हिसच्या पुस्तकात आहे, तर सेमुर हर्ष यांनी एक लेख लिहून अमेरिकी गुप्तहेर कोणकोणत्या परदेशी
‘जीव’घेणा अधिकार
अपरिहार्य वाटणारं युद्ध अधिक माहिती घेत गेलं की, अनावश्यक असल्याचं सिद्ध होतं. त्याची जगभर अनेक उदाहरणं सापडतात. म्हणून सत्ताधाऱ्यांच्या प्रत्येक कृतीचं काळाच्या कसोटीवर घासूनपुसून मूल्यमापन व्हायला हवं. मार्क नेमकं
वाळूत मारल्या रेघा..
पाश्चात्त्यांच्या दृष्टीने मध्यपूर्व तर भारतीयांच्या दृष्टीने पश्चिम आशिया असलेल्या २४ आखाती देशांविषयीचा हा कोश अतिशय मनोरंजक आहे. यातून या प्रदेशांचा इतिहास, त्यांची गुंतागुंत, संघर्ष, धर्म, राजकारण आणि इतिहास यांची
चायनीज चेकर्स
चीनचा सत्ताधारी कम्युनिस्ट पक्ष म्हणजेच सरकार. म्हणजेच न्यायव्यवस्था. म्हणजेच प्रसारमाध्यमं आणि म्हणजेच लष्करही. त्यामुळे या देशात नेमकं काय चाललंय याचा थांगपत्ता बाहेरच्यांना लागू दिला जात नाही. सारं काही दडवण्याचं,
आत्मप्रौढीमागचे प्रौढपण
मजबूत मध्यवर्ती सरकार आणि बाजारपेठीय अर्थधोरणास मजबूत मोकळेपणा ही थॅचरबाईंची विचारसूत्री. पंतप्रधान किती ठाम असू शकतात, याचं अलीकडच्या काळातलं उदाहरण म्हणून थॅचरबाईंकडे पाहता येतं. बोटचेप्या राजकारणाला तिलांजली देणाऱ्या आणि
आठवावं असं काही..!
मर्डॉक आल्यामुळे नक्की काय काय आणि कसा कसा बदल होत गेला हे आणि ‘टाइम्स’ एकूणच कसा बदलला याची अप्रतिम कहाणी ‘गुड टाइम्स..’मध्ये आहे. याशिवाय थॅलिडोमाइड प्रकरण, पाकिस्तानी अत्याचारांचा रक्तरंजित
असमानतेचं जागतिकीकरण
चीन, मलेशिया, दक्षिण कोरिया आदी अनेक देशांनी सब घोडे बारा टक्के याप्रमाणे नवा आर्थिक विचार जसा आहे तसा स्वीकारला नाही. तो आपल्यासाठी खास बेतून घेतला. बाजारपेठेला मनमुराद मोकळेपणा कोणीही
कर्जाचा देदीप्यमान इतिहास
समाजाची रचना, बांधणी, काहींचा विनाश या सगळ्याच्या मुळाशी अर्थकारण असतं. बऱ्याचदा आपण कारणं अन्यत्र शोधतो आणि अर्थकारणाकडे दुर्लक्ष करतो. ती चूक टाळायची असेल तर अर्थकारणाचा आवाका लक्षात घ्यायलाच हवा.
