‘अलख निरंजन’ अशी आरोळी ऐकू येताच सुजयदादा पटकन बाहेर आले. साधूच्या वेशात असलेला वृद्ध गृहस्थ बघून त्यांची उत्सुकता चाळवली. त्याच्याशी गप्पा मारताना अगदी सहज त्यांनी सध्या खराब असलेल्या नशिबाचा विषय काढला. ‘मी काही शिजवायला लागलो की कुणी तरी येते व पातेल्याला लाथ मारते. याच विचक्याने संगमनेरची संधी गेली’ हे ऐकताच साधू मंद हसले. यातून बाहेर पडण्याचा एकच मार्ग. तुम्ही कुणालाही सोबत न घेता जंगलात जाऊन चुलीवर अन्न शिजवा. हे करताना पातेले पडणार नाही याची काळजी घ्या. एकदा का ते तुम्ही खाल्ले की तुमची ग्रहदशा चांगली होईल. हा सल्ला ऐकून दादांचे डोळे चमकले. ऐन प्रचाराच्या काळात एक दिवस नशीब चांगले होण्यासाठी काढायला काही हरकत नाही असे मनाशी ठरवत ते तयारीला लागले. महागड्या गाडीत पातेले, धान्य, तिखटमीठ ठेवताना त्यांना बरीच लपवाछपवी करावी लागली. ते कर्जतजवळील रेहेकुरी अभयारण्याकडे निघाले. पोहोचताच लाकडे गोळा केली. पण आग लागेना.
हजारपेक्षा जास्त प्रीमियम लेखांचा आस्वाद घ्या ई-पेपर अर्काइव्हचा पूर्ण अॅक्सेस कार्यक्रमांमध्ये निवडक सदस्यांना सहभागी होण्याची संधी ई-पेपर डाउनलोड करण्याची सुविधा
