scorecardresearch

१४८. माती आणि मडकं

माणसाचे ज्ञानाचे, योगाचे, कर्माचे म्हणून जे जे मार्ग आहेत ना तेदेखील त्याची भ्रमंती वाढवणारेच आहेत! मग तो अपौरुषेय वेद असो…

१४७. उपाय

केन मार्गेण भो स्वामिन् देहि ब्रह्ममयो भवेत? हे स्वामी, असा कोणता मार्ग आहे, असा कोणता उपाय आहे की ज्यायोगे देहधारी…

१४६. देह-मूर्ती

श्रीसद्गुरूंच्या सहवासानं मनाला मोठी शांती मिळते. निर्भयता येते आणि इथेच मोठा धोका उद्भवतो. काय असतो हा धोका?

१४५. स्वयं(घोषित)सिद्ध!

मन पूर्ण कामनारहित झालं, निश्चळ झालं, ही स्थिती साधणं सोपं नाही. ही स्थिती सोडा, ती नुसती नजरेच्या टप्प्यात आली किंवा…

स्वरूप चिंतन: १४२. टरफलाची गोडी

साधनेचा हेतू आत्मकल्याण, परमानंदाची प्राप्ती हा असला तरी ती प्रक्रिया अत्यंत दीर्घ आहे आणि सद्गुरूंच्या आज्ञेनुरूप जगल्याशिवाय पूर्णत्वास जाऊच शकत…

१४१. सद्-आभास

इच्छा चांगली असो वा वाईट, देहबुद्धीतून प्रसवली असेल तर सदिच्छाही बाधकच आहे. प्राथमिक टप्प्यावर साधकाच्या मनात अनेक तऱ्हेच्या उपासनांबाबतही अनेक…

१४०. त्याग आणि भोग

भोगतन्मय असतानाच देवासाठी भावतन्मय होऊ पाहणाऱ्या आपल्याला ही ओवी सांगते, देहाची आसक्ती सोड, कामना सोड आणि मग प्रसंगपरत्वे वाटय़ाला आलेल्या…

१३६. गाळ

आपल्या साधनेचा एकमेव हेतू जर ‘मी’चा लय हाच असेल, तर मग ‘मी’चं पोषण करणारी साधनेतली प्रगती म्हणजे अधोगतीच नाही का?…

१३५. गळ

सांसारिक मनुष्याची तपस्या मोठी असते, परंतु ती क्षुद्र फळासाठी असते. जशी वासना तसे फळ, असं विनोबा सांगतात.

स्वरूप चिंतन: १३३. कर्म-भान

प्रपंचाचा प्रभाव मनातून न सुटलेल्या, कर्तव्याचं भान नाही आणि स्वार्थपोषक, भ्रममूलक कर्माकडे ओढा असलेल्या माझ्यासारख्या प्रापंचिक साधकाला भगवंत सांगत आहेत…

१३१. प्रवेश

गेल्या दोन भागांत आपण हुजूर सावनसिंह महाराजांच्या लीला चरित्रातील गंगू डाकूची जी गोष्ट पाहिली तिचा हेतू काय होता?

स्वरूप चिंतन: १२९. वचन

ज्याचं जीवन दुष्कर्माकडेच प्रारब्धवशात प्रवाहित आहे, त्यालादेखील भगवंताच्या मार्गावर वळण्याचा अधिकार निश्चितच आहे.

संबंधित बातम्या