अलकनंदा पाध्ये

दहीहंडी उंचावर बांधलेली असते. ती फोडण्यासाठी खूपजणांचा ग्रुप हंडीखाली जमतो.

अंगणातल्या विहिरीत पोहण्याचा मानस आणि आयुषचा सुट्टीतला नियम होता. ‘

मे महिन्यात जय मुंबईहून पुण्याला राहायला आल्यावर त्याला सुरुवातीला ही नवीन शाळा फारशी आवडली नव्हती.

असं काही नसतं रे बाळा.’’ त्याच्या केसातून हात फिरवत आई समजावू लागली.

‘‘अरे बाळांनो, १५ ऑगस्टला तुम्ही झेंडावंदन करणार ना, त्या झेंडय़ाला खूप मोठा इतिहास आहे.

आश्रमशाळा म्हटल्यावर तिच्या डोळ्यांपुढे रामायण-महाभारतासारखा अरण्यातला आश्रम आला.

मल्हारदादा सकाळीच क्लासला गेल्यामुळे जय जरा आरामातच अंथरुणात लोळत राहिला.