
‘‘तो प्राणी.. तो प्राणी.. मला खाणार..’’ त्याच्या तोंडून एवढेच शब्द फुटत होते. त्याच्या आईनं त्याला शांत करून सांगितलं, ‘‘मी असेपर्यंत…
‘‘नमास्ते! हाय, आदि-गोरी..’’ एमादीदीने वाडय़ाच्या दारातूनच जपानी पद्धतीनं सगळय़ांना कमरेत वाकून नमस्कार केला.
‘‘तुझ्याभोवती फिरताना मला फार आनंद होतो. कारण कितीतरी माणसं, इमारती, गाडय़ा, कारखाने, झगमगाट..
कुठल्या देवळात जायचं या संभ्रमात रश्मी गाडीतून फिरत राहिली. पण त्या दिशी कॅस्पर काही सापडला नाही.
, ‘‘तुला फक्त ‘चहा गाळणे’ माहीत दिसतंय! हातपाय गाळणे म्हणजे घाबरणे. भाषेत शब्द, क्रियापद यांना खूप वेगवेगळे अर्थ असू शकतात
‘‘हे Do’ s आणि Don’ts आणखी बऱ्याच गोष्टींसाठी तयार करता येतील. आपण प्लॅस्टिकचा डबा न वापरता स्टीलचा डबा वापरतो. शाळेने…
‘‘आई, माझं सोलार किट नक्की आज येईल ना गं? संध्याकाळी आर्यन आणि मी उद्याच्या प्रॉजेक्टची इथं आधी नीट प्रॅक्टिस करणार…
किचनमध्ये पळाली आणि घटाघटा पाणी प्यायली. फॅन लावला. तरीही घाम काही केल्या कमी होईना. काव्याला रडूच येऊ लागलं.
‘‘अगदी बरोबर, पण आवश्यक तेवढेच. काही वर्षांपूर्वी मी गच्चीच्या कठडय़ांवर दिवे लावले होते. रात्री काही मी गच्चीवर येत नाही.
इकडे पिल्लाचे आई-वडील पिल्लाच्या चिंतेनं सैरभैर झाले आणि पिल्लू पिंजऱ्यात अडकल्यानं आई-बाबांच्या आठवणीनं बेचैन झालं.
‘‘समस्या म्हणजे प्रॉब्लेम.’’ आईनं पटकन् उत्तर दिलं. अदिती सांगू लागली. आमच्या मराठीच्या बाईंनी एक प्रोजेक्ट दिला आहे.
एका गावात पार्वती पटेल नावाची बारा वर्षांची एक मुलगी राहत होती. तिची आई स्वत:साठी भरपूर सौंदर्यप्रसाधनं, लिपस्टिक, ब्लश, नेलपेंट आणि…