या चित्रपटाच्या विषयातलं वास्तव हे आपल्याला नेहमी समोर दिसणारं पण न जाणवणारं असं आहे.
सरताज आणि प्रीती या चौघांच्या माध्यमातून या दुष्टचक्राचे वास्तव चित्रण दिग्दर्शकाने केले आहे.
पिंडदान के ले नाही तर मृतांच्या आत्म्याला शांती मिळत नाही. ते तिथेच घुटमळत राहतात. त्या
अनिल कपूरने अमेरिकन शो ‘२४’चे कॉपीराइट्स विकत घेतले आणि त्याचा भारतीय अवतार प्रेक्षकांसमोर सादर केला.
या चित्रपटाची कथा ‘माँटेज’ या कोरिअन चित्रपटाच्या कथेवरून बेतलेली आहे.
चित्रपटाच्या नावाप्रमाणे त्याचा नायक ‘चीटर’ आहे. लोकोंची फसवणूक करण्यात त्याला अजब आनंद मिळतो.
‘हाऊसफुल्ल’ २०१० साली पहिल्यांदा प्रदर्शित झाला तेव्हा ते दिग्दर्शक साजिद खानचं बाळ होतं.
व्हीएफएक्स तंत्राच्या मदतीने पौराणिक कथा आणि सुपर हिरो कथा मालिकांमधून रंगवणे सहजसोपे झाले आहे.
‘शानदार’ हा शाहीदच्या नेहमीच्या धाटणीतला चित्रपट होता. त्याच्या भाषेत सांगायचे तर एकदम सोप्पा..
‘फोबिया’ हा सर्वार्थाने वेगळा भयानुभव आहे. हा चित्रपट फक्त राधिका आपटेचा आहे.
‘लाल इश्क’ची संकल्पना ही वेगळी होती. काही नवे प्रयोग संकल्पनेतच दडलेले आहेत.
हिंदीत सिनेमॅटोग्राफर म्हणून नाव कमावल्यानंतर लक्ष्मण उतेकरांनी दिग्दर्शनाकडे मोर्चा वळवला.
