काार्तिक महिन्यातील देवउठनी एकादशी (Dev Uthani Ekadashi Importance) साजरी करण्यात येते. वर्षभरातील सर्व व्रतांमध्ये या एकादशीचे व्रत शुभ आणि महत्त्वाची मानली जाते. या एकादशी व्रताचे वर्णन महाभारताच्या कथेतही आढळते. चार महिने झोपल्यानंतर या दिवशी भगवान हरी विष्णू आणि सर्व देवता झोपेतून जागे होतात. शास्त्रानुसार आषाढ शुक्ल पक्षातील एकादशीला देव झोपतात आणि कार्तिक शुक्ल पक्षातील एकादशीला देव जागे होतात. या दिवसांत जगाचे रक्षणकर्ता भगवान विष्णू क्षीरसागरात निद्रावस्थेत आहेत, ज्यांना माता-भगिनींनी पूजन करून जागे केले आहे.
दिवाळीनंतर येणार्‍या एकादशीला देव उठतात, असे आपल्या वेद आणि पुराणांमध्ये मानले जाते. यामुळेच देवुतानी ग्यारसानंतर लग्न, मुलांचे मुंडण, गृहप्रवेश इत्यादी सर्व शुभ कार्ये सुरू होतात. ग्यारसाच्या दिवशी तुळशी विवाहही होतो. घरांमध्ये तांदळाच्या पिठापासून चौकोनी बनवले जाते. उसाच्या मंडपात भगवान विष्णूची पूजा केली जाते. फटाके उडवले जातात. देवूठाणी ग्यारस ही छोटी दिवाळी म्हणूनही साजरी केली जाते. देवूठाणी किंवा देव प्रबोधिनी ग्यारस दिवसापासून शुभ कार्यक्रमांच्या रखडलेल्या रथाला पुन्हा गती मिळते.
कार्तिक शुक्ल एकादशीचा हा दिवस तुळशीविवाह म्हणूनही साजरा केला जातो आणि या दिवशी पूजा करण्याबरोबरच घरात येणारे शुभ कार्य कोणत्याही त्रासाशिवाय पूर्ण व्हावेत अशी कामना केली जाते. तुळशीचे रोप हे पर्यावरण आणि निसर्गाचेही प्रतिक आहे. त्यामुळे तुळशी या औषधी वनस्पतीप्रमाणेच हिरवाईचा प्रसार आणि आरोग्य जागृती सर्वांमध्ये व्हावी, असा संदेशही या दिवशी दिला जातो. या दिवशी तुळशीच्या रोपांचे दानही केले जाते. चार महिने झोपल्यानंतर जागे होणारे भगवान विष्णू यावेळी शुभ कार्य पुन्हा सुरू करण्याचा आदेश देतात.
भारतीय दिनदर्शिकेनुसार एकादशीच्या तिथीचे महत्त्व असेच आहे. त्यामुळे हा दिवस विशेष पूजा करून साजरा केला जातो. लग्नाशिवाय या दिवसापासून उपनयन, गृहप्रवेश इत्यादी अनेक शुभ कार्ये सुरू होतात.या दिवशी पूजेसोबत व्रत ठेवण्यालाही खूप महत्त्व दिले जाते. या दिवशी स्त्रिया गेरूने अंगण सजवतात आणि तुळशी विवाह तसेच गाणी आणि भजनाने सर्व सण साजरे करतात.