लेखक
- प्रसाद रावकर
- संदीप आचार्य
- चैतन्य प्रेम
- उमाकांत देशपांडे
- विकास महाडिक
- बबन मिंडे
- विवेक विसाळ
- अपर्णा देगावकर
- भगवान मंडलिक
- दया ठोंबरे
- प्राजक्ता कासले
- सुहास बिऱ्हाडे
- विनायक परब
- नीरज पंडित
- रेश्मा राईकवार
- हर्षद कशाळकर
- दयानंद लिपारे
- किन्नरी जाधव
- मीनल गांगुर्डे
- अनिकेत साठे
- सचिन दिवाण
- निशांत सरवणकर,
- सुरेश वांदिले
- महेश बोकडे
- जयेश सामंत
- संतोष प्रधान
- शेखर जोशी
- संजय बापट
- सुहास सरदेशमुख
- दिगंबर शिंदे
चैतन्य प्रेम
१४४. सत्य-मिथ्या : १
एका सद्गुरूवाचून आमच्यासाठी परब्रह्म अन्य नाहीच, असा ज्याचा मोठय़ा प्रेमाचा नित्य निजभाव असतो, तो भाव हीच सर्वोत्तम गुरुसेवा असते.
१४३. सोपा मार्ग
मी गावी पोहोचणार नाहीच. तेव्हा मातीचा खडबडीत रस्ता हाच गावी जाण्यासाठीचा सोपा रस्ता ठरतो.
१४१. ठकले ते मनुष्यगती!
एक परमेश्वरच सत्य आहे, त्या परम सत्याशी दृढ असलेला जो भाव आहे तोच खरा सद्भाव आहे.
१३९. मागणं : १
विशुद्ध भक्तीनं ज्याचं अंत:करण भरून गेलं आहे त्या भक्तीपुढे कळीकाळही पळतो.
१३८. सद्गुरुकृपा : २
सुदाम्याची कथा आपण कशी वाचली असते? तर भगवंताची भक्ती केली तर झोपडीचा सुद्धा महाल होतो!
१३५. खरी भेट
या जगात भक्तीचा बाजार वसवणारे अनेक हिशेबी गुरू भेटतात आणि याच जगात खरा वास्तविक सद्गुरूही वावरत असतो.
१३४. तो भाग्येंवीण भेटेना!
देव म्हणजे देणारा. माणूस जे देतो ते कधी टिकत नाही आणि भगवंत जे देतो ते कधी संपत नाही, असं साईबाबाही म्हणत.
१३३. सद्गुरू चरण सेवा
भक्तीचा महिमा खरंच अगाध आहे, या भक्तीनं भवविषयांचं बंधन पडू शकत नाही. मात्र ही भक्ती साधण्यासाठी सद्गुरू चरणांची सेवा केली पाहिजे
१३१. भक्त-अभक्त
जे आपल्याला आपल्यासाठी ‘अनुकूल’ वाटत असतं, त्याच्या संयोगाची, प्राप्तीची ओढ मनाला असते.
१२४. भागवत धर्म
मला ब्रह्मदर्शन घडवा, असं मागणं घेऊन एकजण शिर्डीला साईबाबांकडे आला आणि आला तोदेखील परतीचा टांगा ठरवून!
१२३. महापूजन!
भगवंताची महत्ता बिंबवणारे हे लीलाप्रसंग जणू भगवंताचं महापूजन असतात.
१२१. स्वकर्म सुमने
मनाची तळमळ कायम ठेवून, देहबुद्धी कायम ठेवून कितीही साधना केली, तरी काही उपयोग नाही.
११९. समाधिस्थाचे युद्ध!
सगळ्या गोष्टींपासून जो तटस्थ होतो, तो आंतरिक समाधी अवस्थेत असतो, असं लोकांना वाटतं.
११८. निजात्मबोध
भगवंताचं स्मरण सहजतेनं टिकू लागतं. आपल्या जीवनावर भगवंताची सत्ता आहे, हे जाणवू लागतं.
११४. भजनशील
बरेचदा बुद्धीला पटतं की, मनाची ओढ चुकीची आहे, मन जी इच्छा बाळगून आहे ती व्यर्थ आहे.
११३. समरस : २
जिथं विसंगती नसते तिथं समाधानच असतं. तर असं या तिन्हीं गोष्टींत समाधान भरून गेलं आणि मग तेदेखील कृष्णार्पणच झालं!
११२. समरस : १
आपण ज्याच्या डोईवर केस नाहीत त्याला बोडका म्हणतो. पण इथं बोडका या शब्दाचा वेगळाच अर्थ आहे.
१०९. मुख्य उपासना : १
अवधानपूर्वक जगणाऱ्या भक्ताच्या जीवनव्यवहारातच निर्लिप्तता, अलिप्तता आणि विशुद्ध जाणीव विलसत असते.
१०८. स्थैर्य
बाहेरच्या घडामोडींकडे ते अगदी अलिप्तपणे पाहात असतं आणि त्याच्या प्रभावापासून ते मुक्त असतं.