लेखक
- प्रसाद रावकर
- चैतन्य प्रेम
- संदीप आचार्य
- उमाकांत देशपांडे
- विकास महाडिक
- बबन मिंडे
- विवेक विसाळ
- अपर्णा देगावकर
- भगवान मंडलिक
- विनायक परब
- दया ठोंबरे
- सुहास बिऱ्हाडे
- प्राजक्ता कासले
- दयानंद लिपारे
- रेश्मा राईकवार
- हर्षद कशाळकर
- नीरज पंडित
- किन्नरी जाधव
- अनिकेत साठे
- निशांत सरवणकर,
- सुहास सरदेशमुख
- महेश बोकडे
- दिगंबर शिंदे
- मीनल गांगुर्डे
- संतोष प्रधान
- सचिन दिवाण
- जयेश सामंत
- सुरेश वांदिले
- संजय बापट
- शेखर जोशी
चैतन्य प्रेम
२४०. जन्म-मरण चक्र
अपूर्त वासनांच्या दु:खात मृत्यू आणि त्याच वासनांच्या पूर्तीच्या ओढीत जन्म, हेच ते चक्र!
२३५. मायाप्रभाव
जाग येताच स्वप्न भंग पावतं. त्या क्षणी स्वप्नात सत्य वाटत असलेल्या जगाचा खरेपणा संपतो.
२३३. पिंड-ब्रह्माण्ड
आत्मा हा परमात्म्याचाच अंश आहे आणि त्या आत्मशक्तीच्याच बळावर या देहात जीव नांदत आहे.
२३०. पंचधा सृष्टी
ही सृष्टी कशी उत्पन्न झाली, पृथ्वी कशी निर्माण झाली, यांसारख्या प्रश्नांची उत्तरं शोधण्याची परंपरा विज्ञानानं सातत्यानं विकसित केली आहे.
२२९. चिद्विलास
एवढंच नव्हे राजा, या एका भगवंतापासूनच समस्त महाभूतं निर्माण झाली.. हीच हरीची माया आहे.
२२५. माया-विस्तार
सर्व विवेचन वाचून अनेक प्रश्न मनात घोंगावतात. अत्यंत संक्षेपानं त्यातल्या एक-दोन प्रश्नांचा विचार आता करू.
२२४. माया-रहस्य
दयात कोणती आशा आहे? तर, देहबुद्धीतून प्रसवत असलेल्या अनंत इच्छांच्या पूर्तीचीच ती आशा आहे!
२२०. स्वप्न-प्रपंच : १
संसार म्हणजे काय? तर जो सतत सरत असतो तो. अर्थात, क्षणोक्षणी त्याचं रूप सतत बदलत असतं
२१९. प्रपंच-बीज
माया प्रत्यक्षात नसताही कशी भासू लागते? एकनाथ महाराज एक मनोज्ञ रूपक योजतात.
२१८. आभास-निराभास
सत्पुरुष आपल्या मनातील मोह-ममता उकलून दाखवत असतात.
२१७. असत्याची पिल्ले!
जी प्रत्यक्षात नाहीच, तिचं वर्णन तरी काय करावं, या सुरात अंतरिक्ष नारायण मायेबाबत बोलत आहे
२१६. माया-पेच
चिंतनाला कृतीची जोड हवीच. जे वाचू त्यातलं काहीतरी आचरणात आणण्याचा प्रयत्न हवा. ते आचरणात उतरवण्याचा अभ्यास हवा.
२१५. चिंतन आणि कृती
मायेच्या पकडीतून भलेभले सुटलेले नाहीत आणि म्हणूनच या मायेच्या प्रभावातून सुटण्याचा उपाय जनक राजा नवनारायणांना विचारीत आहे.
२१३. चिवट संग
सद्गुरूच्या बोधामुळे प्रत्यक्ष जगताना जे ज्ञान गवसतं ते अक्षय असतं.
२१२. ज्ञानाचा अहंकार-सापळा
राजा जनक हा अपरंपार वैभवाचा धनी होताच, पण महापराक्रमी आणि तितकाच वैराग्यशीलही होता.
२११. धाराप्रवाह
चैतन्य प्रेम सद्गुरू बोधानुसार आचरण साधणं ही सोपी गोष्ट नाहीच आणि हा साधनाभ्यास सतत करायचा आहे. तो सदासर्वदा सर्वकाळ करायचा आहे (एका जनार्दनीं लाहो करा बळें। सर्वदा सर्वकाळें लाहो करा॥). साधना ही ठरावीक काळासाठी केली जाते, असं आपण मानतो. पण आंतरिक पालटाची ही जीवनसाधना आहे. ती सदोदित करायची अगदी आयुष्याच्या शेवटच्या क्षणापर्यंत करायची आहे! या […]
२१०. आंतरिक अभ्यास
चैतन्य प्रेम माणसाचा या जगातला सर्वात मोठा शत्रू आणि सर्वात मोठा मित्र एकच आहे आणि ते म्हणजे-त्याचं मन! सत्शास्त्रंही सांगतात ना, की माणसाच्या बंधनांचं आणि मुक्तीचं कारण त्याचं मनच आहे. कारण या मनातच लोभ निर्माण होतो आणि हे मनच निर्लोभी होऊ शकतं, हे मनच भय निर्माण करतं आणि हे मनच भय झटकून टाकतं. हे मनच […]
२०७. परमाधाराची गरज
जिथं संकुचितपणा सुटलेला असतो, तिथं ‘मी’केंद्रित धारणा, कल्पना, भावना, वासना लोपलेल्या असतात. भ्रम, मोह, आसक्ती मावळलेली असते.
२०५. व्यापकत्वाचे संस्कार
एकाला दारुचं फार व्यसन होतं आणि त्याच्या मित्रानं सदगुरुंकडे त्याच्या या व्यसनाची तक्रार केली.
२०३. हरी!
मानवी मनावर साकाराचाच प्रभाव आहे आणि त्या साकाराशी जोडलेलं जे प्रेम आहे, जो भाव आहे त्याला आकार नाही! कारण तो सूक्ष्म आहे.
२००. प्रेम-प्रतीक्षा
एकदा बालकृष्ण यशोदेकडे लोण्यासाठी हट्ट करीत होता आणि यशोदा त्याला ते देत नव्हती.
