प्रशांतचं मन सिनेमांपेक्षा रंगभूमीवर जास्त रमतं
परिस्थिती, अपेक्षा किंवा विचार यांच्यामुळे आपण योग्य व्यक्तीला वेळच देत नाही
माझ्या वडिलांनी नाटक करण्यासाठी नेहमीच मला प्रोत्साहन दिलं
गप्पा रंगत आल्या असताना अचानक त्यांना मुलीची किंकाळी ऐकू येते
इथे सगळेच येत नाहीत आणि आलेले सगळेच टिकतात असं नाही
इथे कालच्या पुण्याईवर आज जगता येत नाही
सिनेमातील संवाद हृदयाला भिडणारे आहेत
‘प्रयोग’ या शब्दामध्येच सारं काही स्पष्ट होतं
‘कट्यार काळजात घुसली’ हे नाटक बसवताना पंडित अभिषेकींसोबत सहाय्यक म्हणून काम करत होतो
शेवटी हा सगळा व्यवसाय आहे.
माझ्यातल्या पित्याची हाक परमात्म्याने ऐकली
या सिनेमात सह-कलाकारांची फौजही भारी आहे
