रवींद्र पाथरे
नाटय़रंग : ‘तू म्हणशील तसं..’
प्रदीप मुळ्ये यांचं घर आणि ऑफिसचं लवचीक नेपथ्य नाटकाची मागणी चोख पुरवतं.
संभाव्य महासत्तांची तौलनिक चिकित्सा
भारत हा लोकशाही देश आहे, तर चीन साम्यवादी. साहजिकपणेच दोघांची विकासाची प्रतिमाने वेगवेगळी राहिली आहेत.
करोनाचं बिंब-प्रतिबिंब नाटकांतून उमटणार?
मराठी रंगभूमी ही गेली पावणेदोनशे वर्षे वैभवशाली आणि प्रागतिक रंगभूमी म्हणून भारतभरात ख्यातनाम आहे
सरणार कधी रण?
आता करोनाकाळात सगळ्यांचेच कंबरडे मोडलेले असल्याने अशा वेळी सरकारने मदत करणे समजू शकते.
पंचकन्यांचे ‘स्वत्व’भान!
हे निरनिराळ्या काळांतील स्वत्वाचं भान आलेल्या पाच जणींचं आत्मकथनपर असं नाटक आहे.
करोनोत्तर नाटय़सृष्टीस राजाश्रयाची निकड
आज करोनाच्या भीषण महामारीने मानवाची मती क्षणक कुंठित झालेली दिसत असली तरीही त्यातून मार्ग काढण्याचे त्याचे प्रयत्न अथक जारी आहेत.
महाराष्ट्र खरंच नाटकवेडा आहे?
हजार प्रयोगांचं हे भाग्य अलीकडच्या काळात मराठी रंगभूमीवरील नाटकांच्या वाटय़ाला येणं दुरापास्त झालंय.
नाटक..? आणि ओटीटी प्लॅटफॉर्मवर?
ओटीटी प्रदर्शनात अनेक खाचखळगे आहेत. त्याकडे मात्र ही सूचना करणाऱ्यांचे साफ दुर्लक्ष झालेले दिसते.
नाट्यरंग : ‘शब्दांची रोजनिशी’ (एक सुरस प्रेमगाथा) : कृष्णविवरात गडप होणाऱ्या भाषांचं रुदन
जागतिकीकरणाच्या परिणामी इंग्रजीने देशोदेशींच्या भाषांवर प्रचंड आक्रमण केलेलं आहे.
नाट्यरंग : ‘भूमिकन्या सीता’ शोषितेचं आक्रंदन
नाटककार मामा वरेरकर यांनी ‘भूमिकन्या सीता’ या नाटकाद्वारे रामायणातील सीता, ऊर्मिला आणि शंबूकावर झालेल्या अन्यायाला वाचा फोडली आहे.
नाट्यरंग : बारोमास अस्वस्थानुभव!
‘बारोमास’मधलं हे अत्यंत भीषण विखारी वास्तव! केवळ ‘बारोमास’मधलंच नाही, तर ग्रामीण भागांतल्या घराघरांत आज हेच वास्तव आहे.
नाट्यरंग : ‘तेरी भी चूप’सत्याच्या आग्रहे विध्वंस अटळ..
प्रत्येक माणूस कधी खरं बोलावं, कधी बोलू नये, हे तारतम्यानं ओळखायला शिकतो. आणि मगच ठरवतो की- कधी खरं बोलणं योग्य!
नाट्यरंग : गृहिताची झोपमोड
स्वरा मोकाशी लिखित आणि चंद्रकांत कुलकर्णी दिग्दर्शित ‘हरवलेल्या पत्त्यांचा बंगला’ हे नाटक आजच्या याच समस्येकडे निर्देश करतं.
नाट्यरंग : झुंडबळी.. मीडियातला!
सर्वत्र कानठळ्या बसवणारी शांतता राहील याचा चोख बंदोबस्त करण्यात येत आहे.
नाटय़रंग : ‘कुसूर’ संदिग्ध वास्तवाचा भीषण अन्वय
माणूस हा अनाकलनीय प्राणी आहे. तो वेगवेगळ्या परिस्थितीत पूर्णपणे वेगळा वागू शकतो
कापूसकोंडय़ाची रंजक गोष्ट
‘निम्माशिम्मा राक्षस’ आणि ‘कापूसकोंडय़ाची गोष्ट’ ही बालनाटय़ं मंचित झाली आहेत आणि त्यांचंही स्वागत होत आहे
‘हिमालयाची सावली’ मोठी तिची सावली!
महाराष्ट्राच्या सामाजिक इतिहासात महर्षी कर्वे आणि रँग्लर परांजपे यांच्या घराण्यांनी मोठेच योगदान दिलेले आहे
‘आमने सामने’ : लग्न अन् लिव्ह-इन्ची रंजक शल्यचिकित्सा
विवाहसंस्थेतील काच व बंधनं त्यांना नकोशी वाटू लागली आहेत.
‘एकादशावतार’ : वर्तमानाचं भीषण चित्र!
‘सं. देवबाभळी’ या नाटकानं सांप्रत काळी रंगभूमीवर प्राजक्त देशमुख या नव्या नाटय़लेखकानं जन्म घेतला आहे.
‘कुसुम मनोहर लेले’ : संयत, गहिरे भावनाटय़
पुण्यातील एका सत्यघटनेवर बेतलेल्या विनिता ऐनापुरे यांच्या कथेवर आधारित या नाटकाला प्रेक्षकांचा उदंड प्रतिसाद न लाभता तरच नवल.
‘उमगलेले गांधी’ : ते भेटती नव्याने..
गांधीजी देशातील प्रत्येक समस्या स्वत: जातीने समजून घेत. त्यांनी काश्मीर प्रश्नही समजावून घेतला होता.
‘डॉ. आनंदीबाई ’: सेल्फीमग्न पिढीची चिकित्सा
वर्तमान पिढी ही नेहमीच मागील पिढीच्या खांद्यावर उभी असते असं म्हणतात.
