डॉ. श्रुती पानसे

नव्या खेळण्यांशी खेळताना ज्यांना आपलं डोकं चालवावं लागलं, त्यांच्या मेंदूत खूपच चांगले बदल घडले होते.

आपला मेंदू आणि इतर प्राण्यांचा मेंदू यात मुख्य फरक आहे तो सेरेब्रल कॉर्टेक्सचा. हा आहे आपल्या मेंदूचा बाह्य़ भाग.

आत्ताचं काम सोपं करण्याच्या नादात एकूण आयुष्यभराचं काम मात्र अवघड होऊन बसतं.

माणसाचं माणूसपण राखण्याचं फार महत्त्वाचं काम आपल्या मेंदूतल्या न्यूरॉन्सच्या जोडण्या घडवून आणत असतात

लैंगिक कृती ही मानवी शरीराची गरज असली तरी त्या कायम चालू राहणं शरीरासाठी योग्य नसतं.

पूर्वीच्या काळी ‘आता माझं काय राहिलंय आता’ असा अत्यंत निराश विचार करण्याचं एक वय असायचं.

लहानपणापासून मेंदूतली विश्लेषणाची केंद्रं चालू असतात. आपण अंदाज करतो. विचार करतो.

व्यायाम, आवड, छंद म्हणूनही काही जण खेळ चालू ठेवतात, ही मेंदूपूरक कृती आहे. 

आपली इच्छा आणि भावनांचं नियमन याचा संबंध काय आहे, हे तपासण्यासाठी एक प्रयोग स्टॅनफोर्डमध्ये केला गेला.

नैराश्य किंवा निराशेचा मनोविकार जडण्याआधी माणसाला काय हवं होतं आणि काय मिळालं याचा विचार मानसोपचारतज्ज्ञ करत असतात.

घरात नेहमीच आनंदाची परिस्थिती असत नाही. कित्येकदा आपल्यावर किंवा आपल्या जवळच्या माणसांवर वाईट परिस्थिती ओढवते.

कधीकधी तर जमणार नाही- जुळणार नाही, म्हणून आपण सोडूनही देतो बऱ्याच गोष्टी. खरं सांगायचं तर बदल ही एक मजेदार गोष्ट…