
बुद्धिबळ हा अप्रत्याशित खेळ आहे आणि येथे प्रतिस्पर्ध्याने सही करून शरणागती दिल्याशिवाय आपण जिंकलो असे मानता कामा नये.
बुद्धिबळ हा अप्रत्याशित खेळ आहे आणि येथे प्रतिस्पर्ध्याने सही करून शरणागती दिल्याशिवाय आपण जिंकलो असे मानता कामा नये.
या खेळाडूंनी इतिहासात आपली नावं विश्वविजेते म्हणून नव्हे, तरी उत्तम खेळाडू म्हणून रसिकांच्या मनावर कोरून ठेवली आहेत हे नक्की.
चेन्नईला झालेलं ऑलिम्पियाड म्हणजे सर्व प्रकारच्या खेळाडूंची जत्राच होती.
दोन चित्रपट आणि एका देशाची जिद्द यांच्या कहाण्यांतून बुद्धिबळ कसं आयुष्य सुखद करू शकतं याची झलक बघू.
आपल्या प्रतिस्पर्ध्याना मान देणारा ताल कोणतीही लपवाछपवी करत नसे. त्याचे खोटे खोटे हल्ले व्हिक्टर कोर्चनॉयच्या खंबीर बचावाविरुद्ध चालत नसत
आजपर्यंत आपण जे जे खेळाडू बघितले त्यामध्ये पॉल मॉर्फीचा अपवाद वगळता बाकी सगळे स्वत:ला बुद्धिबळात झोकून देणारेच होते.
आपल्या वजिराला प्याद्यानं आधार दिला की झाले! आपला वजीर वाचला, पण त्यामुळे डावात गुंतागुंत वाढत जात असे.
बुद्धिबळ खेळ हा मानसिक विकासासाठी मदत करतोच, पण व्यक्तिगत विकासासाठी ते एक उत्तम साधन आहे..
आधुनिक इतिहासातील सर्वात रंजक सुरुवात नेपो आणि डिंग यांनी केली आणि आळसावलेलं बुद्धिबळ जगत खडबडून जागं झालं.
कोटय़धीश कुटुंबातील मुले गल्लीतील साध्या अजिंक्यपदासाठीच्या स्पर्धेचा सामना हरला तर ओक्साबोक्शी रडतात.
ऑलिम्पियाडच्या जवळजवळ १०० वर्षांच्या इतिहासात तुम्हाला एकही खेळाडू सापडणार नाही ज्याने ६ ग्रॅण्डमास्टर्स आणि २ आंतरराष्ट्रीय मास्टर्सना तोंड देऊन सगळे…
गेल्या आठवडय़ात बुद्धिबळातील ‘शोमन’ गॅरी कास्पारोव्ह याचा ६० वा वाढदिवस थाटाने साजरा करण्यात आला.