Page 9 of स्वरूप चिंतन

माणसाला बुद्धी आहे, क्रियाशक्ती आहे पण म्हणून उचित र्कम कोणतं आणि अनुचित कोणतं, याचा अचूक निर्णय त्याला त्याच्या बुद्धीच्या जोरावर…

देखें जेतुलालें कर्म निपजे। तेतुलें आदिपुरुषीं अर्पिजे! आज ठाकून आलेलं कर्म हे प्रारब्धातून निपजलं आहे आणि आपलं समस्त जीवनच कर्ममय…

माउली म्हणतात, देखें जेतुलालें कर्म निपजे। तेतुलें आदिपुरुषीं अर्पिजे। तरी परिपूर्ण सहजें। जाहलें जाण।। नित्यपाठ १६।। (अ. २/ २७१). या…

कर्तेपणाचा भाव नसलेली ‘कर्तृत्वाभिमानरहित कर्मे’ केल्यानं माणूस जसा कर्मसाखळीत अडकत नाही, त्याचप्रमाणे ‘निष्काम कर्मा’नीही तो कर्मसाखळीत अडकत नाही.

वाटय़ाला आलेलं कर्तव्यरूप कर्म तर केलंच पाहिजे, पण नव्या प्रारब्धाचं कारण बनणारा त्याचा ठसा चित्तावर उमटता कामा नये, इतक्या कौशल्यानं…

प्रारब्धानुसार वाटय़ाला आलेलं कर्म कोणतं आणि आपण आपल्या ओढीतून करू इच्छित असलेलं कर्म कोणतं, हे आपल्याला उमगत नाही. त्यामुळे देहबुद्धीनुरूपच…

प्रारब्ध म्हणजे सुरू झालेले. हीराभाई ठक्कर ‘कर्माचा सिद्धान्त’मध्ये म्हणतात की, ‘‘अनादि काळापासून, जन्म-जन्मांतरातील संचित कर्माचे असंख्य हिमालयसदृश पर्वतच्या पर्वत जीवात्म्याच्या…

जन्मापासून मृत्यूपर्यंत माणसाचं जीवन कर्ममयच आहे, किंबहुना पूर्वकर्मानुसारच माणसाला जन्म मिळाला आहे.