जेव्हा कोणी नवीन संगणक चालवायला शिकतात तेव्हा कीबोर्डवरील अक्षरे शोधण्यासाठी त्याला काही सेकंद लागतात.
शब्द शोधण्यात आणि टाइप करण्यात बराच वेळ वाया जातो. अनेकदा सगळ्यांनाच वाटलं असेलं की कीबोर्ड बनवणारा किती मूर्ख आहे.
ही ABCD सरळमध्ये लिहिली असती तर टायपिंग किती सोपे होईल! पण जेव्हा तुम्ही कीबोर्ड न बघता टाईप करायला सुरुवात केली, तेव्हा समजेलं की कीबोर्डची अक्षरे उलटी असणे ही चूक नसून अनेक विचाराचा परिणाम आहे. ज्यामुळे आज टायपिंग सहज केलं जाऊ शकत.
वास्तविक कीबोर्डचा इतिहास टाइपरायटरशी संबंधित आहे. म्हणजेच कॉम्प्युटर किंवा कीबोर्ड येण्यापूर्वीच QWERTY फॉरमॅटही वापरला जात होता.
१८६८ मध्ये, टाइपरायटरचा शोध लावणाऱ्या क्रिस्टोफर लॅथम शोल्सने प्रथम एबीसीडीई फॉरमॅटवर कीबोर्ड बनवला. पण त्याला अपेक्षित गतीने आणि सोयीस्कर टायपिंग होत नसल्याचे दिसून आले.
ABCD असलेल्या कीबोर्डमुळे टाईपरायटरवर लिहिणे अवघड होत होते. मुख्य कारण म्हणजे त्याची बटणे एकमेकांच्या इतकी जवळ होती की टायपिंग करणे कठीण होते.
याशिवाय, इंग्रजीमध्ये काही अक्षरे आहेत जी जास्त वापरली जातात जसे की E, I, S, M आणि काही शब्द क्वचितच आवश्यक आहेत जसे की Z, X, इ. या प्रकरणात, अधिक वारंवार वापरल्या जाणार्‍या अक्षरांसाठी, कीबोर्डवर बोट हलवावी लागत होती आणि टाइपिंग स्लो होत होते.
अनेक अयशस्वी प्रयोगांनंतर, १८७० मध्ये QWERTY स्वरूप आले.
या प्रयोगांच्या दरम्यान आणखी एक स्वरूप आले ते म्हणजे ड्वोरॅक मॉडेल.
हे मॉडेल त्याच्या कि ने प्रसिद्ध झाले नाही, परंतु त्याचे शोधक ऑगस्ट ड्वोराक यांच्या नावावर ठेवले गेले.
मात्र, हा कीबोर्ड फार काळ चर्चेत राहिला नाही. कारण ते अक्षरानुसार नव्हते आणि सोपेही नव्हते.
लोकांना QWERTY मॉडेल सर्वाधिक आवडले, त्यामुळे ते लोकप्रिय झाले
