scorecardresearch

स्वरूप चिंतन: ५४. अभ्यास

जन्मापासून जो ‘मी’ पक्का होत आहे, त्याच्यावर थेट आघात करण्यासाठीच तर, ‘‘सुखीं संतोषा न यावें। दु:खीं विषादा न भजावें। आणि…

स्वरूप चिंतन: ५३. रसद!

आपल्या स्वत:ला हरविण्यासाठी, अर्थात आपल्या मनाच्या ओढी, आसक्ती तोडण्यासाठीच खरी साधना करायची असते. अशी साधना म्हणजे अंतर्बाह्य़ संघर्षच असतो.

स्वरूप चिंतन

देहच मी, ही जाणीव आपल्या अंतरंगात जन्मापासून घट्ट आहे. जन्मल्यानंतर आपल्याला जे नाव ठेवलं गेलं त्याच्याशी आपण एकरूप आहोत. आपलं…

४७. स्वरूप

स्वरूपी राहणे हा स्वधर्म! आता हे स्वरूप नेमकं काय आहे? स्वामी स्वरूपानंद सांगतात की, ‘‘स्वरूप महिमा वर्णवे ना वाचे।

४५. बोध-दीप

आत्मसाक्षात्कारासाठीच मनुष्यजन्म लाभला असूनही माणूस त्यासाठी सरळ प्रयत्न का करीत नाही, असा प्रश्न प्रभूंना पडला आहे.

४४. दिशा-भूल

आत्मसाक्षात्कार अथवा ईश्वरप्राप्तीसाठीच मनुष्यजन्म मिळाला आहे. त्या ध्येयपूर्तीसाठी थेट प्रयत्न करणं, हाच सरळ मार्ग आहे.

जगप्रवाह

श्रीसद्गुरूंचं खरं स्वरूप सर्वसामान्य साधक जाणू शकत नाही. मनुष्यभावानंच तो सद्गुरूंकडे पाहतो आणि त्या भावानंच त्यांची सेवाही करतो.

३५. आचरणयोग

जे आपल्या खरं हिताचं नाही ते हिताचं वाटतं आणि त्याच्या प्राप्तीसाठीच आपण तळमळत राहतो, हेच जीवनातील दु:खाचं खरं मूळ आहे.

३२. हृदय-स्थिती

मज हृदयी सद्गुरू! हृदयामध्ये श्रीसद्गुरूंना मी धारण केलं, त्यामुळे माझी जीवनदृष्टी विवेकी झाली. त्यामुळेच मी हा भवसागर पार करू शकलो

२८. आता अभिनव..

आता अभिनव वाग्विलासिनी! देवी शारदेच्या स्तवनाला माऊली सुरुवात करतात. ही सुरुवात ज्या ‘आता’ शब्दानं आहे तो फार महत्त्वाचा आहे.

२७. सूर्य आणि सावली

साधकानं प्रवृत्तीचं दास्य सोडून निवृत्तीचं दास्य पत्करायला पाहिजे, मगच सद्गुरूंचा बोध खऱ्या अर्थानं मन ग्रहण करू शकेल आणि त्यानुरूप आचरण…

२६. निर्वातीचा दीप

सद्गुरूच्या बोधानुरूप जीवन घडवायचं तर साधकानं प्रवृत्तीचं दास्य सोडून निवृत्तीचं दास्य पत्करायला पाहिजे, असं माऊली सांगतात.

संबंधित बातम्या