redevelopment

शहरांवरचा ताण कमी करण्याच्या दृष्टीने टाऊनशिप म्हणजेच विशेष शहर विकास योजना आणली गेली.

बांधकाम व्यवसायाची कोकणातली सध्याची परिस्थिती गेल्या वर्षीपेक्षा जास्त बिघडलेली नाही.

पार्ले ते गोरेगाव या दरम्यान दोन कोटींपेक्षा अधिक दर असलेली सुमारे २०५ घरे विकली गेलेली नाहीत.

नवी मुंबईत आता केवळ छोटी घरे कशीबशी विकली जात आहेत.

आजही मुंबईखालोखाल ठाण्यात घर असणे हे अनेकांसाठी प्रतिष्ठेचे ठरते.

पुण्यात सदनिकांना चांगली मागणी सुरू झाल्यानंतर स्वाभाविकच बांधकामेही तशाच पद्धतीने होऊ लागली.

सुमारे अडीचशे चौरस किलोमीटर क्षेत्रफळ असलेल्या नाशिकने मागील दशकभरात केलेली प्रगती अचंबित करणारी आहे.

घरं उपलब्ध आहेत, लोकांना ती हवीही आहेत, पण घरांच्या खरेदीविक्रीला मात्र उठाव नाही, ही स्थिती आहे.

सोलापूरचा प्रवास ओळख ‘खेडेगावा’तून ‘स्मार्ट सिटी’च्या दिशेने होऊ लागला आहे.

झपाटय़ाने विकसित होणारे शहर म्हणून नागपूरचा नावलौकिक झाल्याने कंपन्यांनी येथे प्रकल्प सुरू केले.

अमरावतीत दशकभरापूर्वी बहरलेला बांधकाम व्यवयाय आता मंदीच्या सावटाखाली आहे.

आपल्या राहणीमानानुसार आपले घर निवडावे.

परवा अशाच खास सीनियर सिटिझन्ससाठी म्हणून उभारलेल्या इमारतीत जाण्याचा योग आला.

मुळातच दक्षिण दिशेला आपल्याकडे खलनायकाप्रमाणे वागवले जाते.

माणूस दिवसभर कितीही फिरला, भटकला तरी रात्री त्याला विसावण्यासाठी हक्काचं घर असावं लागतं.

नुकतंच माझं मुंबईत स्वत:चं घर झालंय. खरंतर आजही माझा यावर विश्वास बसत नाही.

लग्न झाल्यानंतर तीन वर्षांनी घर घेतलं.