पावसाळ्यातील सहल

पाऊस आला की, त्याच्याच बरोबर मुंबैकरांच्या मनात भोलानाथंच पावसाचं गाणं पिंगा घालू लागतं. खरंतर शाळा केव्हाच मागे सुटलेली असते. आता…

पावसाची मर्जी नसलेल्या या दुष्काळी प्रदेशात का बरं जन्मलो असं कधी-कधी वाटतं. आडाचं, नळाचं पाणी भरण्यात सरलेलं बालपण आठवतं.

ओहोळासारख्या दिसणाऱ्या आणि नेहमी निश्चल असणाऱ्या पाण्याला पावसामुळे गतिमानता प्राप्त झाली होती.

ढगांचे काळेकुट्ट असणे, वाऱ्याने पिसाटणे, विजांचा लखलखता खेळ अधेमध्ये होत राहणे नि त्याने वेडेपिसे होत धुवाधार बरसणे असा एक दिवस…

कोकणातल्या गावागावाकडचा पावसाळा असा अधीर करणारा असतो. म्हणूनच, मुंबईत काम करणारा चाकरमानी, पावसाळ्याची वर्दी मिळताच गावाकडं धाव घेतो.