Page 2 of चिंतनधारा

भगवद्गीतेत भगवान कृष्ण अर्जुनाला आपल्याशी ऐक्य पावण्याचा उपाय सांगतात.

जन्मापासूनचं आपलं जगणं हे बहिर्मुख आहे. बहिर्मुख म्हणजे आपल्या जाणिवा, भावना, कल्पना, विचार यांचं पोषण हे बाहेरच्या जगाच्याच आधारानं होतं.

रोजचं जीवन जगत असतानाच आपल्याला आपल्या आंतरिक परिवर्तनासाठी सहकार्यरत राहायचं आहे

आज हे सारेजण कोणत्या का भूमिकेत असेनात, कधीकाळी यांनी आपल्यावर प्रेम केलं होतं,

धुळ्याजवळच्या सोनगीर या लहानशा गावाचा उल्लेख मागे केला.

सामान्य जीवभावानं जगत असताना दिव्यभावना कशी करता येईल?

माणूस भावनेशिवाय राहू शकत नाही. तो भावनाशील प्राणी आहे.

‘माझं’ चित्त आहे, तोवर द्वैत आहे.

पण तीर्थस्थानी पुजाऱ्यांच्या अनाचाराने दैवताचा रोष झाल्याने या प्रार्थनेचा जन्म झाला, हे अधिक सयुक्तिक वाटतं.

एका मर्यादेपलीकडे जगसुद्धा कुणाला आधार देऊ शकत नाही, पण सद्गुरू मात्र अखंड आधार देत असता

आडमार्गाला कुणी गेला, तर जग त्याला थाऱ्याला उभं करीत नाही.

चिंतनधाराUpdated: November 30, 2018 01:54 IST

सद्गुरुचा सहवास म्हणजे जो नि:संगाचा संग आहे.