अंधाऱ्या खोलीतउंदरांची सभामधोमध उभानेता नवाकाढा मनातूनबोकोबाची भीतीबदलावी नीतीजगण्याचीबोक्याच्या गळ्यातबांधू एक घंटामिटवू या तंटाकायमचाउंदीर म्हाताराबोलला हसूनतूच ये बांधूनघंटा त्यालाइतक्यात आलेकानावर म्यांवसर्व घेती धावबिळाकडेबोबडी वळलीअंगा फुटे घामनाही म्हणे रामनेतेपदी