आज खरं तर कामावर जायचा खूप कंटाळा आला होता. गेल्या आठवडय़ात होळी होती आणि येणाऱ्या आठवडय़ात गुढी पाडवा आहे. पुन्हा मार्च महिन्याचं कामाचं प्रेशर. कधी एकदा हा महिना संपतोय असं झालं होतं सगळ्या जणींना. त्यात आज जिग्ना आली नव्हती, त्यामुळे बड-बड गाडी बंद होती. सुदैवाने आज ट्रेन मात्र वेळेवर होती आणि परीक्षा चालू असल्यामुळे गाडीला गर्दीही नव्हती. ठाणे स्टेशन आलं आणि सोनल चढली. आज सुगंधाताई नव्हत्या, होळीसाठी गावाला गेल्या होत्या आणि अजून आठवडाभर तरी तिथेच राहणार होत्या. सोनलने सगळ्यांना मस्त गुड मॉर्निंग केल्याबरोबर सगळ्या जरा खूश झाल्या. आज सगळ्यांना शांत पाहून सोनलच्या लक्षात आलं की, जिग्ना नाही आहे. तिने मीनाक्षीला कारण विचारलं. तर म्हणाली – तिच्या मुलाला बरं नाही. तीन दिवस झाले हॉस्पिटलमध्ये आहे. ताप सारखा येतोय- जातोय. नक्की काय झालंय ते अजून लक्षात आलं नाही. होळीत धम्माल केली होती म्हणे. दिवसभर पाण्यात, रंगात आणि चिखलात खेळत होता आणि कोण काय देईल ते खात होता. दुसऱ्या दिवसापासून त्रास सुरू झाला. वाढत गेला. दोन दिवसांनी शेवटी हॉस्पिटलमध्ये रवानगी.

या बातमीसह सर्व प्रीमियम कंटेंट वाचण्यासाठी साइन-इन करा

पाण्यापरी पैसा जात होता, पण कारण काही कळतंच नव्हतं. बिच्चारी जिग्ना हैराण झाली आहे. हे ऐकून सोनलला फार वाईट वाटलं. सर्वाना धीर देत म्हणाली – देव करो आणि तो लवकर बरा होवो. पण मला एक सांग – जिग्नाने आरोग्य विमा काढला आहे का? तिलोत्तमाने पटकन उत्तर दिलं – नाही!!! तिला कित्ती वेळा मी हे सांगितलं होतं, पण म्हणायची एवढय़ा तरुणपणी कशाला हवाय आरोग्य विमा. चाळिशीनंतर बघू असं म्हणून मला गप्प करायची. मग मी पण नाद सोडून दिला. आता तूच समजाव तिला. सोनल म्हणाली- ठीक आहे. मी फोन करते तिला.

मराठीतील सर्व लेख बातम्या वाचा. मराठी ताज्या बातम्या (Latest Marathi News) वाचण्यासाठी डाउनलोड करा लोकसत्ताचं Marathi News App.
Web Title: Long term financial planning
First published on: 20-03-2017 at 01:03 IST