चित्रा पालेकर

गेल्या वर्षी याच सुमारास सदर लिहिण्यासाठी मी अति-उत्साहाच्या भरात होकार दिला होता.

आमच्या समोर आव्हानं उभी करायला सुरुवात केली.

मी रशिदला पकडलं आणि त्याने खूण करून दिलेले सिनेमे पाहण्यापासून सुरुवात केली.

प्रायोगिक नाटक माझ्यात खऱ्या अर्थाने जरी सत्यदेव दुबे भेटल्यापासून भिनलं

कांचनच्या लग्नानिमित्त झालेल्या कार्यक्रमात. मी तेव्हा तेरा-चौदा वर्षांची होते.

रुहीच्या घराच्या सजावटीसाठी रेखा सबनीसकडचं जुनं फर्निचर मुंबईहून आलं

‘आक्रीत’ चित्रपटाविषयीचा भाग १

एक दिवस बोलता-बोलता अमोलनं स्वत:चं छुपं स्वप्न माझ्यापाशी उघड केलं..

दीडशे वर्ष अविरत चाललेलं दुष्टचक्र अखेर २ जुलै २००९ ला बंद पडलं.

वर्ष १९९३ उगवेपर्यंत समलैंगिक माणसांचं विश्व माझ्यासाठी जवळजवळ अनोळखीच होतं.

आज मी आपल्याला माझ्या आयुष्याच्या एका वेगळ्या, अत्यंत महत्त्वाच्या बाजूविषयी सांगणार आहे.