Page 21 of बालमैफल

आर्चिसचे बाबा थोडं सामान घेऊन बाहेर आले. आर्चिसला थोडं दूर बसवलं आणि त्यांनी तो चमत्कार करून दाखवला.

डॉ. स्वरूपा भागवत bhagwatswarupa@yahoo.com ‘‘अगं चिऊताई, जरा उंच उडून बघशील का आपले छोटे दोस्त कुठे दिसतायत ते?’’ खारुताई म्हणाली. आंबेझाडकाकांच्या…

पुढच्या वर्षी मी दहावीत जाईन. तोपर्यंत तरी गेलेला असेल का हा करोना?’

गोष्टींतून काहीतरी बोध व चांगला संदेशदेखील मिळतो.

गेले वर्षभर हैदोस माजवलेल्या करोना विषाणूमुळे सगळ्यांनाच स्वच्छतेचे ‘प्रोटोकॉल’ पाळावे लागत होते.

रेल्वे यार्डात ‘गप्पू’ नावाचं एक इंजिन बरेच दिवस एकटं उभं होतं. त्याला भरपूर गप्पा मारायला आवडायच्या म्हणून त्याचं नाव ‘गप्पू

अखेर ध्रुवला जांभया अनावर झाल्या तेव्हा मल्हारदादाने सर्वाना गुडनाइट करायला सांगून चॅटिंग बंद केलं.

नेहमी नऊ वाजेपर्यंत बिछान्यात लोळणाऱ्या ओमने अशी सुंदर पहाट प्रथमच पाहिली होती.

पुढचे दोन-तीन दिवस मिहीरचं असंच चाललं होतं. त्याचं ऑनलाइन शिकण्यात मन रमेना. मॅडमनी दिलेला गृहपाठ करण्यातही तो टाळाटाळ करत होता.

स्ट्रॉबेरीच्या मळ्यात खूप गवत उगवलं होतं. त्या गवतात पाठीवर विविध रंगांचे ठिपके असलेला लाल किडा राहत असे.

एकदा मी फुलपाखरू  झाले

मज आठवते पुन्हा पुन्हा ती शाळा