दखल; तीव्र सामाजिक आशयाच्या कविता

‘तुझे हात माफीसाठी

नरमले तेव्हा

तू अस्तित्वासाठी

का उगारले नाहीत’

हा संयत हुंकार जसा आहे, तसाच ‘आभाळातून’ या कवितेत-

‘आभाळातून शब्द

पावसासारखे टपकत गेले आणि

हृदयाची माती ओली झाली’

असा हळुवारपणाही आहे.

‘माणसाची जात’ या कवितेत-

‘तू हवेचा पत्ता विचारत नाही

तू पाण्याला धर्म विचारत नाही

तू मातीला आई म्हणतो

तू आभाळाला बाप म्हणतो

मात्र,

तू माणसाची जात का विचारत असतोस?’

 वरवर निरागस वाटणारा हा प्रश्न वाचकाला अंतर्मुख करून जातो. मग कवीच्या मनाला पुढील आस लागते-

‘जात न शोधली जाईल

असं ठिकाण तू दे

धर्म ना ओळखला जाईल

असं नाव तू दे’

जितेंद्र अहिरे यांच्या कवितांमध्ये ‘स्त्री’ला विशेष स्थान आहे. स्त्रियांची होणारी घुसमट, त्यांना सहन करावी लागणारी अवहेलना याबद्दल कवी जागरूक आहे. पण स्त्रीच्या आत्मिक ताकदीची कल्पनाही त्याला आहे.

राजकीय, सामाजिक आशयाच्या अशा या कविता आहेत. माणसाला माणूस म्हणून जगू द्या, प्रत्येकाला जगण्याचा हक्क आहे हे अधोरेखित करणारी त्यांची कविता आहे. चारुदत्त पांडे यांचे मुखपृष्ठ आणि प्रमोदकुमार अणेराव यांची उत्तम रेखाटने कवितांचा आशय अधिक गडद करतात.

‘आम्ही हिशोब घेऊ’- जितेंद्र अहिरे, ललित पब्लिकेशन,

पाने- ९२,

किंमत- १६० रु.

रसाळ लेखणीचं ‘धुकं’

‘धुकं’ हा अनघा तांबोळी यांचा कथासंग्रह. ‘धुकं’, ‘आठवणींची कुपी’, ‘सुट्टीचे  दिवस’, ‘मृद्गंध’, ‘छोटा सूर्य’, ‘विजयचा विजय’, ‘गाड्यांचे स्वभाव’, ‘अबोला’, ‘ते एक वर्ष’, ‘अंधारानंतरचा सूर्याेदय’ अशा एकूण दहा कथांचा यात समावेश आहे. या सर्वच कथांना रूढार्थाने कथा म्हणता येणार नाही. यातील बहुतांशी लिखाण हे ललित आणि स्मरणरंजन या प्रकारामध्ये मोडणारे आहे. लेखिकेच्या लिखाणात एक रसाळपणा ठायी ठायी जाणवतो. सभोवतालच्या घटनांना, व्यक्तींना संवेदनशीलतेने टिपण्याचं काम लेखिका करते आणि आपल्या गोष्टीवेल्हाळ लेखणीने वाचकाला आनंद देते. त्यांच्या लेखणीत जाणवतो तो अकृत्रिमपणा. हे लेखन कधी नर्मविनोदी, तर कधी तरल, संवेदनशील शैलीतले आहे. भोवतालच्या निसर्गाचे लोभस चित्रण यात लेखिकेने केले आहे. त्या उत्तम शब्दचित्र रेखाटतात. लेखिकेचं रसाळ निवेदन वाचकाला खिळवून ठेवतं.

‘धुकं’- अनघा तांबोळी, डिम्पल पब्लिकेशन, पाने- ११८, किंमत- १५० रुपये.६