”सॉरी, तू असं विचारलेलं मला अजिबात आवडलं नाही केतकी, पण तुला म्हणून सांगतो. मला प्राची आवडत नाही, ती खूप चांगली मैत्रिण आहे पण ती आणि मी रिलेशनशिपमध्ये? अजिबात नाही. ती इतर मुलींसारखी मुळी नाहीच. चालणं, बोलणं, वागणं, राहणं सारं काही मुलांसारखं. मी तिला खूपदा समजावलं आहे, रोज माझ्या कॉलेजच्या बाहेर माझी वाट बघत असते, मला सारखे फोन करते, मेसेज करते, माझ्या मनात तिच्याबद्दल काही नाही. हे तूही तिला जेवढ्या लवकर समजावशील तितकंच चांगलं आहे.” रोहितने उत्तर दिले.
केतकीला असंच होणार हे ठावूक होतं. ”ओके बोलते मी तिच्याशी” केतकीने मेसेज केला. आता ही गोष्ट प्राचीला कशी सांगायची याचा केतकी विचार करत होती.
”तू बोललीस का ग रोहितशी?” प्राचीने विचारले.
”हो” केतकीचा प्रातिसाद फारच थंड होता.
”मग? कसा वाटला रोहित? काय बोलला तो? हो बोलला का गं?” तिने एका मागून एक प्रश्न विचारायला सुरूवात केली.
”प्राची, शांत हो आणि मी काय सांगतेय ते नीट ऐक” केतकीने प्राचीचा हात हातात घेतला.
”मी बोलले रोहितशी, त्याला तुझ्यात इन्ट्रेस्ट नाही असं म्हणालाय तो. तुला समजावायलाही सांगितलंय त्याने” केतकी एकदाचं बोलून मोकळी झाली. प्राची काहीच रिअॅक्ट झाली नाही कदाचित तिलाही हेच उत्तर अपेक्षित होतं.
”केतकी प्रेम वगैरे सारं काही दिसण्यावरच असतं का ग? मान्य आहे मला नाही राहता येत इतर मुलींसारखे. मी आहे टॉम बॉय, मी राहते मुलांसारखी, याचा अर्थ मला प्रेम करण्याचा हक्कच नाही असं कुठंय? रोहित आणि मी अनेकदा भेटतो, पण मैत्रिणीच्या पलिकडे तो माझ्याकडे बघतच नाही. का तर मी मुलींसारखे राहत नाही म्हणून…” प्राचीच्या डोळ्यातून अश्रू वाहत होते. केतकीने पहिल्यांदाच प्राचीला असं रडताना पाहिलं होतं. प्राचीचं खरंच रोहितवर खूप प्रेम आहे तिला कळलं. पण काय बोलावं हेच तिला कळत नव्हतं. बॅगमधला टिश्यू काढून तिने प्राचीला दिला. प्राचीने डोळे पुसले. ”जाऊ दे गेला तो खड्ड्यात” ती लेक्चरला जाऊन बसली.
”मी समजावलंय प्राचीला, खूप हर्ट झालीय ती” केतकीने रोहितला मेसेज केला.
”थॅक्यू केतकी, वेळीच तू प्राचीला सांगितलं नाहीतर माझ्या हाताबाहेर हे प्रकरण चाललं होतं” रोहितने तिला रिप्लाय केला. त्या दिवसानंतर केतकी आणि रोहित अधून मधून एकमेकांशी बोलायचे. पण हाय, हॅलो पलिकडे गोष्ट गेली नाही. तर दुसरीकडे प्राचीही स्वत:ला सावरत होती. रोहितने नाकारल्याची गोष्ट तिला खूपच लागली होती. हळूहळू आपलं बोलणं, राहणं ती बदलू पाहत होती.
महिन्याभरानंतर रोहित आणि केतकीचं बोलणं फारच वाढू लागलं होतं. अर्थात प्राचीला याची कल्पना नव्हती. आता हाय आणि हॅलोच्या पलिकडे दोघांचं बोलणं होत होतं. दोघांनी एकमेकांना पाहिलं नसलं तरी फेसबुकवर मात्र एकमेकांना खूप आधीपासून ओळखत असल्यासारखेच ते बोलत होते. एकमेकांच्या आवडी निवडी, सवयी चॅटमधून ते जाणून घेत होते. रोहित केतकीसारखा हुशार होता, समजूतदार होता, शिवाय इतर मुलांसारखा तो नव्हता. तिच्याशी बोलताना नेहमीच मर्यादेत आणि तिचा आदर राखूनच तो बोलायचा. त्यामुळे केतकीलाही त्याच्याशी बोलणं आवडायचं. रोहितचे फेसबुकवर फार मोजके फोटो होते, केतकीला त्याला प्रत्यक्षात भेटायंचं होतं. दोघांमध्येही एकमेकांना भेटण्याची उत्सुकता होती पण बोलायचं कसं? हा विचार दोघांनाही अडवत होता. केतकी आणि रोहित दोघांची कॉलेज जवळ होती, पण भेटण्याचा योग तसा आलाच नव्हता.
एक दिवस धीर एकवटून रोहितने केतकीला भेटण्याबद्दल विचारलं. कदाचित केतकी नाही म्हणेल असंच त्याला वाटलं होतं पण अनपेक्षितपणे केतकीचा होकार आला. ती एका पायावर त्याला भेटायला तयार झाली. अर्थात या साऱ्या गोष्टी तिने प्राचीपासून लपवून ठेवल्या होत्या. प्राचीला तिला दुखवायचं नव्हतं. कॉलेजशेजारी असलेल्या कॉफी शॉपमध्ये दोघेही पहिल्यांदा भेटले. खरंतर गेल्या महिन्याभरात रोहितला केतकी आवडू लागली होती. तिचे अनेक फोटो त्याने पाहिले होते. रोहितला जशी मुलगी हवी होती तशीच केतकी होती.
”हॅलो” बाहेर उभ्या असलेल्या रोहितला पाहत केतकीने म्हटले. ”हाय, सो फायनली आपण भेटलो एकमेकांना तर” आपल्या खांद्यावरची बॅग नीट करत रोहित म्हणाला.
”हो, ना मला स्वप्नातही वाटलं नव्हतं की एका अनोळखी मुलाला मी भेटायला येईल” केतकी हसत म्हणाली.
”बरं म्हणजे मी अनोळखी तर..” रोहितचा चेहरा पडला.
”अरे तसं नाही रे, म्हणजे माझ्या मैत्रिणीचा मित्र.. ” ती पुढे बोलणार होती एवढ्यात तो म्हणला ”अगं हो मस्करी करत होतो” केतकीला आता कुठे बरं वाटलं.
एवढ्यात रोहितने खिशातून एक मोठं चॉकलेट काढून केतकीच्या पुढ्यात ठेवलं.
”हे काय? ए तुला माहितीय हे माझं सगळ्यात आवडतं चॉकलेट आहे” चॉकलेट पाहून केतकीचा चेहरा खुलला.
”माहितीय म्हणूनच तर आणलंय तुझ्यासाठी” रोहित लाजत म्हणाला.
”तुला लक्षात होतं?” केतकीला आश्चर्य वाटलं.
”हो, तुझ्या सगळ्या आवडीनिवडी माहितीय मला” तो म्हणाला.
केतकी लाजली, अख्या कॉलेजमध्ये आपल्याबद्दल कोणाला एवढं माहिती नसेल तेवढं एका महिन्यात रोहितला कळलं. ती लाजली. दोघांनी त्या दिवशी खूप गप्पा मारल्या आणि घरी गेले.
रात्री केतकीचा फोन वाजला. रोहितचा मेसेज होता.
”हाय तुला भेटून खूपच बरं वाटलं मला..”
”मलाही”
”एक विचारू रागवणार नाहीस ना?”
”हो विचार ना”
”मला तू आवडायला लागली आहेस केतकी, मला जशी मुलगी हवी होती ना तशीच तू आहेस. मी तुझ्यात खूप गुंतलो आहे.”
त्याने अर्धवट मेसेज टाईप करून तिला सेंड केला. त्याला काय बोलायचे आहे याची कल्पना तिला होतीच. ती लाजली, तिच्याही मनात तेच होतं जे रोहितच्या मनात होतं, पण रोहितने प्रेमाची कबुली द्यावी, अशी तिची अपेक्षा होती.
” I …काय?”
”केतकी तू पण माझ्यावर प्रेम करतेस ना?” रोहितने विचारले. कोणतेही आढेवेढे न घेता तिनेही कबुल केलं. तो दिवस रोहितसाठी खूपच स्पेशल ठरला. प्राचीमुळे केतकी आपल्या आयुष्यात येईल, असं त्याला वाटलंही नव्हतं. केतकीने रोहितबद्दल ग्रुपमध्ये कोणालाही सांगितलं नव्हतं.
त्यादिवशी प्राचीचा वाढदिवस होता सगळ्यांनी प्राचीसाठी केक आणायचा ठरवला. पण प्राचीचा काहीच पत्ता नव्हता. शेवटी दहा फोन केल्यानंतर प्राचीने फोन उचलला.
”प्राची भाई किधर है तू?” ग्रुपमधल्या अमितने फोन केला. ”येते पंधरा मिनिटांत.” सगळेच प्राचीची वाट बघत होते. शेवटी गेटमधून प्राची आली आणि सगळ्यांना धक्काच बसला. चक्क प्राची कुर्त्यात आली होती आधी अनेकांना हसू येत होतं, पण प्राचीच्या वाढदिवसादिवशी त्यांना तिला दुखवायचे नव्हते.
”प्राची फार छान दिसतेय कुर्त्यात” केतकी म्हटली. प्राचीने केक कापला. ”केतकी आज मुद्दाम कुर्ता घातलाय. रोहित म्हणतो ना मी मुलींसारखी अजिबात राहत नाही. बघ आज मी त्याच्या समोर जाणार आणि प्रपोज करणार बघू कसा नाही म्हणतो ते.” रोहित तिच्या डोक्यातून बाहेर गेला नव्हता हे केतकीला कळून चुकलं होतं. या क्षणी तिला आपल्या आणि रोहितबद्दल खरं काय ते सांगूयात असंही केतकीच्या मनात आलं पण वाढदिवसादिवशी तिला प्राचीला दुखवायचं नव्हतं.
”केतकी आता तरी हो बोलेल ना तो मला?” प्राचीने विचारले. केतकीला तिला खोटी आशाही द्यायची नव्हती ना खरं सांगायचं होतं. तिने फक्त मान डोलावली. प्राची घाईत रोहितच्या कॉलेजकडे गेली. तिने रोहितला भेटायला बोलवलं. प्राचीचा वाढदिवस असल्याने त्यानेही नकार दिला नाही.
रोहित खाली आला. प्राची उभी होती ती ही चक्क कुर्त्यात. ”हॅप्पी बर्थ डे प्राची’ रोहितने तिला विश केलं.
”हे काय बस हॅप्पी बर्थ डे? गिफ्ट कुठंय माझं?”
” बोल काय पाहिजे तुला?”
”ते तुला माहिती आहे, I love you रोहित”
”प्राची, तूला मी १००० वेळा सांगितलंय, माझं प्रेम नाही तुझ्यावर प्लीज समजून घे ही गोष्ट”
प्राची तिथेच रडायला लागली, काही न बोलता ती निघून गेली. त्या दिवसानंतर प्राची खूप धक्क्यात होती. आता मात्र तिने सगळ्यांशीच बोलणं टाळलं होतं, फार क्वचितच ती कॉलेजला यायची केतकीचेच काय अगदी कोणाचेही फोन ती उचलायची नाही. प्राचीने आपल्याला प्रपोज केल्याचे रोहितने केतकीला सांगितले होते. प्राचीला खरं काय ते सांगण्याचा ते दोघेही विचार करत होते, पण प्राची मात्र फोन उचलत नव्हती ना कॉलेजला येत होती.
त्यादिवशी रोहित केतकीला भेटायला कॉलेजच्या बाहेर आला होता. केतकी कँपसच्या बाहेर आली. त्याला बघताच तिने त्याला हग केलं. त्यादिवशी प्राचीही बऱ्याच दिवसांनी कॉलेजला आली होती, रिक्षातून खाली उतरताना तिने कोपऱ्यात असलेल्या केतकीकडे पाहिलं,
केतकीने कोणाला मिठी मारली म्हणून प्राची आणखी निरखून बघत होती. ”केतकी बोलली नाही आपल्याला तिचा बॉयफ्रेंड आहे ते. असो बोलणार तरी कधी मी कुठे इतक्या दिवसात तिचे फोन उचलले.” प्राची मनात म्हणाली. पण प्राचीच्या बॉयफ्रेंडला बघण्याची तिला उत्सुकता होती, पुढे जाऊन बघू म्हणत प्राची पुढे गेली. तो रोहित होता.
प्राचीला हा मोठा धक्का होता. केतकी आणि रोहित याची तिने कल्पनाही केली नव्हती, आता तिची तळ पायाची आग मस्तकात गेली, ती रोहित आणि केतकीच्या समोर जाऊन उभी राहिली.
”केतकी” प्राची ओरडली. आवाज ओळखीचा वाटल्याने दोघेही दचकले. समोर प्राची उभी होती. तिला बघून दोघांचाही चेहरा पांढरा पडला होता.
”प्राची तू” केतकीचा आवाज कापत होता.
”केतकी तू आणि रोहित” प्राची जोरात ओरडली.
”प्राची तुला आम्ही सांगणारच होतो पण…” पुढचे शब्द बाहेर निघणार एवढ्यात प्राचीने केतकीच्या थोबाडीत लगावली. प्राचीच्या अशा अनपेक्षित प्रतिक्रियेने केतकी आणि रोहित दोघेही सुन्न झाले होते.
”केतकी तुला माहिती होतं ना रोहितवर मी खूप प्रेम करते. मी तुला चांगली मैत्रिण मानायचे आणि तू काय केलंस, त्याच रोहित पटवलंय. तू एका शब्दाने मला सांगितलं पण नाहीस. इतका मोठा गेम खेळशील असं कधीच वाटलं नव्हतं. तुझ्याकडून ही अपेक्षा नव्हती मला केतकी, यापुढे मला तुझं तोंडही दाखवू नकोस” प्राची कॉलेजमध्ये न जाता आल्या पावलाने परत गेली.
एका फ्रेंड रिक्वेस्टमुळे तिघांच्या आयुष्यात किती फरक पडला होता. केतकीला रोहितच्या रुपाने चांगला जोडीदार मिळाला होता, तर दुसरीकडे प्राची तिच्यापासून कायमची दूर गेली होती. त्याच फ्रेंड रिक्वेस्टमुळे रोहितच्या मनात घर करण्याचे प्राचीच स्वप्न कायमचं भंगल होतं. आता रोहित तिला कायमचा पोरका झाला होता. जर त्या दिवशी केतकीवर रोहितला फ्रेंड रिक्वेट पाठवण्याची जबरदस्ती केली नसती तर हा दिवस पाहायलाच मिळाल नसता एक शेवटचा विचार प्राचीच्या मनात चमकून गेला आणि आपले डोळे तिने पुसले.
– तीन फुल्या, तीन बदाम
© सर्व हक्क सुरक्षित
