Page 19 of अद्वयबोध

गुरुदेव रवीन्द्रनाथ टागोरांच्या जीवनातील एक कथा. अतिशय रम्य, बोलकी आणि आशयसंपन्न

आदिनाथ शिव व त्याची अर्धागिनी असलेल्या शक्तीतत्त्वाचे अलौकिकत्व गाताना ज्ञानदेवांच्या वाणीला खरोखरच बहर येतो

गीताटीकेच्या या उपसंहारामध्ये खुद्द ज्ञानदेवांनीच मार्मिकपणे या वस्तुस्थितीचा निर्देश केलेला दिसतो.

एवढ्यात भीतीने थरकापलेला एक ससा कोठूनसा धावत धावत अवचितच तिथे आला आणि स्वामींच्या मांडीखाली जाऊन दडला.

ज्ञानदेवांचे परमगुरू गहिनीनाथ हे त्यामानाने अलक्षित परंतु प्रचंड क्रांतिकारी असे विभूतिमत्व होय.

 ‘वासुदेव’ ही काय संस्था आहे..? असा प्रश्न विचारला तर आजच्या शहरी शाळकरी मुलांच्या चेहऱ्यावर एक भले मोठे प्रश्नचिन्ह उमटावे.

भागवत धर्मातील भक्तीचे हे वैशिष्टय़ आकळलेल्या साधकाला जन आणि जनार्दन यांत भिन्नता औषधालादेखील गवसत नसते

भागवतधर्मी संतमंडळात दोन विभूतींचा उल्लेख ‘काका’ अशा सन्मानदर्शक आदरार्थी बहुवचनाने केला जातो.

भक्ष्याला चाहूल लागू न देता त्याच्यावर अवचितच झडप घालायची या हेतूने जमिनीवरून पोटाने पुढे सरकत-सरपटत वाघ पाणिनींच्या दिशेने सरकू लागला.

आपले सगळे जगणे कसे व किती स्वकेंद्रित असते, याबद्दल नित्याच्या विवेचनादरम्यान कृष्णमूर्ती यांनी एकदा भाष्य केले

भागवतधर्मी संतपरंपरेने निवृत्तिनाथांना भगवान शंकरांचा अवतार मानलेले आहे

आई-वडिलांच्या पश्चात धाकटय़ा भावंडांचा सर्वतोपरी सांभाळ केला निवृत्तिनाथांनीच.