अद्वयबोध

दैनंदिन लोकव्यवहाराद्वारे अभिव्यक्त होणाऱ्या त्या दर्शनाचा अन्वयार्थ लावण्यासाठी उभारावा लागतो शब्दांचा व्यापार.

वनस्पतीसृष्टीला जीवनदान देण्याच्या आपल्या जीवितकार्याची परिपूर्ती झाल्यानंतर पाणी स्वत:च्या अस्तित्वाचा विलोप घडवून आणते.

तुका म्हणे तेंहि वाचे बोलवेना। योगियाची खुणा योगी जाणे इतक्या थेट आणि निरपवाद शैलीत तुकोबाराय तेच तर सांगत आहेत आपल्याला.

अद्वयानंदाने भरलेले घर ज्या सुदूर प्रदेशात प्रतिष्ठित आहे तिथे वैखरीच काय पण मध्यमा, पश्यन्ती आणि परा या अन्य तीन वाचाही…

बळें बाह्यात्कारें संपादिलें सोंग। नाहीं जाला त्याग अंतरींचा। ऐसें येतें नित्य माझ्या अनुभवा।

नितळ अंतर्शोधासाठी आपण झडझडून प्रयत्नशील बनतो का?… हे प्रश्न उपस्थित करण्याचे एक निश्चित प्रयोजन आहे.

बाजारात कीर्तन मांडले की यथावकाश कीर्तनाचा बाजार मांडला जाण्याची अवनत परिस्थिती उद्भवण्यास वेळ लागणार नाही, हे तुकोबांसारखे मनोव्यवहारतज्ज्ञ पुरेपूर जाणून…

भागवतधर्ममूल्यांच्या प्रांतामध्ये  या संज्ञा कालसंबद्ध स्वरूपात उरतच नाहीत.

विषम बुद्धीचे नाणें।  ओंवाळून द्यावें मज जोशाकारणें।

‘आत्मनिर्भर अध्ययनाचा आदर्श वस्तुपाठ’ हे दत्तात्रेयांचे रूपदर्शन जाणीवपूर्वक घडवतात नाथराय.

गीताबोधाच्या   ज्ञानप्रवाहामध्ये सुस्नात होण्याची इच्छा जपणाऱ्या जिज्ञासूंना पार करणे अशक्य होते त्या प्रवाहाच्या तीरावर दाटलेली संस्कृतभाषारूपी भरगच्च वनराई.

गोठी चावळिली जे निराळीं।