काव्यमैफल

अंधाऱ्या खोलीतउंदरांची सभामधोमध उभानेता नवा काढा मनातूनबोकोबाची भीतीबदलावी नीतीजगण्याची बोक्याच्या गळ्यातबांधू एक घंटामिटवू या तंटाकायमचाउंदीर म्हाताराबोलला हसूनतूच ये बांधूनघंटा त्याला इतक्यात आलेकानावर म्यांवसर्व घेती धावबिळाकडे बोबडी वळलीअंगा फुटे घामनाही म्हणे रामनेतेपदी

अंधाऱ्या खोलीत
उंदरांची सभा
मधोमध उभा
नेता नवा

काढा मनातून
बोकोबाची भीती
बदलावी नीती
जगण्याची

बोक्याच्या गळ्यात
बांधू एक घंटा
मिटवू या तंटा
कायमचा

उंदीर म्हातारा
बोलला हसून
तूच ये बांधून
घंटा त्याला

इतक्यात आले
कानावर म्यांव
सर्व घेती धाव
बिळाकडे

बोबडी वळली
अंगा फुटे घाम
नाही म्हणे राम
नेतेपदी