व्यक्तिवेध: सुनीती जैन

डोंगरदऱ्या भटकण्याची आवड असणाऱ्यांचा सहसा टेबलवर बसून लिखाण, अनुवाद याकडे कल असत नाही. पण सुनीतीबाई याला सणसणीत अपवाद होत्या. डॉ. रवी बापट यांच्याशी बोलून त्यांनी लिहिलेले ‘वॉर्ड नंबर ५’ हे पुस्तक खूपच गाजले. पती अशोक जैन यांच्या मधुमेहाशी दोन हात करताना त्यांनी स्वत:ही मधुमेहाचा ‘अभ्यास केला’ असे म्हणावे या पातळीवर मधुमेह समजून घेतला आणि डॉ. प्रदीप तळवळकर यांची ‘डायबॅसिटी’ आणि ‘मधुमेही खुशीत’ ही पुस्तके मराठीत अनुवादित केली. अशोक जैन आजारी असल्यामुळे काही पुस्तके त्यांनी सांगितली आणि सुनीतीबाईंनी लिहून घेतली अशा स्वरूपाची आहेत. ब्योमकेश बक्षी आणि फेलुदा हे अशोक जैन यांनी केलेले अनुवाद या पद्धतीने वाचकांपर्यंत पोहोचले आहेत.

 सुनीतीबाईंच्या स्वतंत्र लिखाणात बृहन्मुंबईचे प्रशासन आणि इतिहास या विषयावर त्यांनी मुलाखती घेऊन, अभ्यास करून लिहिलेले पुस्तक महत्त्वाचे आहे. त्यांनी आणि वासंती फडके यांनी मिळून अलीकडच्या काळात मधु लिमये यांच्या पुस्तकाचा मराठीत अनुवाद केला होता. अशोक जैन दिल्लीत पत्रकारिता करत त्या काळात मधु लिमये, मधु दंडवते या नेत्यांचा सत्तावर्तुळात बौद्धिक दबदबा होता. तो काळ जवळून पाहिलेल्या आणि राष्ट्र सेवा दलात बालपणापासून असलेल्या सुनीती जैन यांच्यासाठी मधु लिमये यांचे पुस्तक अनुवादित करणे किती आनंदाचे आणि जबाबदारीचे काम ठरले असणार याची कल्पना करता येते. मुंबईत परतल्यानंतर केशव गोरे स्मारक ट्रस्च्या उपक्रमांतही त्या कार्यरत राहिल्या.