शरद जोशींचे संमेलनाबाबतचे लिखाण तरी वाचा!

व्याजदर कपातीचा फायदा ग्राहकालाच
‘कपात झाली तरी व्याजदराच्या ‘फ्लोटिंग’शाहीचे चटकेच’ हे पत्र (लोकमानस, १० एप्रिल) वाचले. गृहकर्जावरील व्याजदर कमी झाल्यास त्याचा फायदा सर्वस्वी ग्राहकाचाच होतो. पत्रलेखकाने लिहिल्याप्रमाणे जेव्हा जेव्हा व्याजदरांमध्ये चढउतार होतात तेव्हा तेव्हा बँकेला मुद्दल आणि व्याजाचे हप्ते पुनर्रचित करावे लागतात; पण त्यासाठी कोणतेही शुल्क बँक आकारत नाही. पत्रलेखकाचा हा निव्वळ गरसमज आहे. इंडिया बुल्ससारख्या खासगी कंपनीमधून गृहकर्ज घेतले असेल तर कर्ज घेताना त्या कंपनीच्या अटींमध्ये पुनर्रचनेसाठी या कंपन्या शुल्क आकारतात. सार्वजनिक बँका कोणत्याही प्रकारचे शुल्क आकारत नाहीत. पत्रलेखकाचा गरसमज दूर करण्यासाठी हा पत्रप्रपंच.
– सुयोग गावंड, अधिकारी, बँक ऑफ बडोदा  

सत्यम प्रकरणातून काही बोध घेणार का?
‘सत्यमेव जयते’ या अग्रलेखात (१० एप्रिल) लेखापरीक्षक आणि कंपनीच्या प्रवर्तकांचे साटेलोटे उघड करण्यात माध्यमे आणि सरकार कसे कमी पडले हे चांगले विशद केले आहे.
हा भ्रष्ट व्यवहार उघडा झाल्यावर त्याचे दुष्परिणाम कंपनीशी येनकेनप्रकारेण संबंधित सगळ्याच घटकांना भोगावे लागले. सत्यममध्ये अनेक उत्कृष्ट संगणकतज्ज्ञ काम करत होते. त्यांच्या नोकरीवर या भ्रष्टाचाराचा मोठा आघात झाला. तसेच सत्यमचा समभाग शेअर बाजारांत ६ रुपयाच्या पातळीवर घसरला. पुढे टेक मिहद्राशी विलीनीकरण झाल्यावर हे वाईट दिवस सरले; परंतु तोपर्यंत अनेकांचा श्वास कोंडला होता.  एवढे होऊनही रामिलग राजू न्यायालयाला त्यांच्या वयाची दाखल घेऊन शिक्षेत सूट मागण्याएवढे निर्ढावलेले आहेत. सहारा आणि सत्यमच्या उदाहरणावरून औद्योगिक विश्व काही बोध घेईल का?
 – राजीव मुळ्ये, दादर (मुंबई)

जागरूक व्हा!
‘महाराष्ट्र ‘स्वच्छता’ मोहीम’ हा मथळा मागील महिन्यात ‘लोकसत्ता’मध्ये वाचला होता. लोकसेवा आयोगाच्या परीक्षा देऊन उच्च पदावर विराजमान होण्यासाठी, मुलाखतीला धडाकेबाज आणि राष्ट्रप्रेमी अशी उत्तरे देणारे अधिकारी जेव्हा पदाचा गरवापर करतात, तेव्हा त्यापेक्षा लज्जास्पद दुसरे ते काय?
खरे तर संधीचे सोने करून ‘सरकार म्हणजे भ्रष्टाचार’ हे समीकरण पुसून टाकण्याऐवजी तो दृढ करण्याकडेच यांचा कल! लोकांच्या असाहाय्यतेचा गरफायदा घेऊन येणाऱ्या पशांत कसलं सुख? अरे, चुकलं. पशाची चटक असणाऱ्यांना भावनिक, सामाजिक जाण नसते, नाही का? आपल्या शिक्षणाचा, पदाचा, बुद्धीचा असा दुरुपयोग म्हणजे स्वत:च्या आत्मसन्मानाला लाजवणारे आहे.
त्यात काय बरं वाटतं ते प्रवीण दीक्षित यांसारख्या कर्तव्यनिष्ठ अधिकाऱ्यांची जागरूकता. यांच्यासारख्या लोकांमुळे भ्रष्टाचार रोखला जाऊ शकतो, ही आशा सुखद आणि अर्थपूर्ण वाटते. इथे एकच नमूद करावंसं वाटतं की, भावी अधिकारी जे येतील त्यांनी  स्वत:पुरता विचार न करता आपल्या पदाचा मान राखावा. नाही तर ‘पेराल ते उगवेल’ याचा बोध होणारच आहे. जनतेची जागरूकता अतिशय महत्त्वपूर्ण आहे. आपण जर एकत्रितपणे प्रयत्न केले तरच भ्रष्टाचाराचा भस्मासुर नष्ट केला जाऊ शकतो, नाही तर तोच आपल्या सर्वाना गिळंकृत करेल.
– प्रीती धान्द्रूत, सायन (मुंबई)