Page 6 of अद्वयबोध

नामाचा विटाळ आमुचिये घरी। गीताशास्त्र वैरी कुळी आम्हां हे बहेणाईंचे उद्गार त्याच वस्तुस्थितीचे अधोरेखन होय.

‘निष्काम बनल्याखेरीज परमार्थाचे सार हाती येत नसते’, ही त्यांपैकीच एक धारणा.

तुकोबांप्रमाणेच एकाकी, विशुद्ध आत्मप्रेरणेने भारित आणि निखळ आत्मबळाच्या प्रेरणेवर परिपूर्तीस गेलेला.

अशा साधकाला समाधिवस्थेचा गाभा हस्तगत होणे अवघडच हे ते बुडालें द्वंद्वसंधीं।

जीवसमाधी व पूर्णसमाधी या दोहोंमध्ये विलक्षण तलम आंतरिक नाते नांदते.

आनंदें सागर हेलावती ही तुकोबांची आत्मप्रचीती नाथांशी असलेले त्यांचे आंतरिक नातेच नाही का करत अधोरेखित!

लोकरहाटीशी थेट परिचय घडून येण्याचे ते पर्व उलगडल्यानंतर दोन्ही बंधू परततात अयोध्येमध्ये.

‘आपण साधू आहोत’ या जाणीवरूपी उपाधीचा त्याग करणे अपरिहार्यच ठरते.

मग लौकिकार्थाने अशी व्यक्ती सर्वसंगपरित्याग केलेली विभूती असो अथवा संसार पेलणारा कुटुंबवत्सल असो.

कदा न देखे अधमोत्तम ।

ज्ञानदेवांनी अंकुशाची उपमा दिलेली आहे नीतितत्त्वाला.

‘ज्ञानी इयेतें स्वसंविती। शैव ह्मणती  शक्ती। आह्मी परमभक्ती।