एकुलता एक पोटचा गोळा चुकीच्या औषधोपचाराने अकाली मृत्यू पावला. तरीही त्याच्या मातेने धीरोदात्त वर्तनाची महती पटवून देताना मुलाचे नेत्रदान घडवून आणले. माझं बाळ गेलं तरी जाताना कोणाला तरी दृष्टी देऊन जावू दे असा तिने केलेला अकांत डोळे पाणावणारा होता.    
प्रथमेश संजय फुटाणे हा ११ वर्षांचा मुलगा सासने कॉलनी येथे राहायला होता. प्रायव्हेट हायस्कूलमध्ये पाचवीत तो शिकत होता. अभ्यासात व खेळातही त्याने चमक दाखविली होती. काल रात्री डोके दुखत असल्याने त्याला घेऊन त्याची आई शेजारच्याच एका क्लिनिकमध्ये घेऊन गेली होती. डॉक्टरांनी त्याला इंजेक्शन दिले. मध्यरात्री दोन वाजण्याच्या सुमारास त्याच्या आईने त्याला ताप आहे का पाहण्यासाठी अंगाला हात लावला. शरीर थंड पडले होते. तर हातापायाची बोटे काळी निळी झाली होती. आईने पाहुण्यांना व शेजाऱ्यांना बोलावून घेतले. प्रथमेशला पुन्हा दवाखान्यात नेण्यात आले. मात्र तो मृत्यू पावल्याचे डॉक्टरांनी सांगितले. त्यानंतर प्रथमेशचे शव घेऊन आई व पाहुणे छत्रपती प्रमिलाराजे रुग्णालयात गेले. तेथे या घटनेची वर्दी देण्यात आली. चुकीच्या औषधोपचाराने मुलाचा मृत्यू झाल्याचा जबाब त्याच्या आईने दिला.     
यानंतर प्रथमेशचे पार्थिक घेऊन नातेवाईक घरी परत आले. त्याच्या अंत्यविधीची तयारी सुरू असताना आईने वेगळीच भूमिका घेतली. तिने आपले एकुलते एक बाळ गमावल्याचे दु:ख बाजूला सारत त्याचे नेत्रदान घडवून आणले. प्रथमेश गेला तरी दृष्टीच्या रूपाने तो उरावा अशी अपेक्षा तिने व्यक्त केली. प्रथमेशचे वडील अर्धागवायूने गेली सात वर्षे अंधरुणात खिळून आहेत. तर त्याला आणखी एक छोटी बहीण आहे. अशास्थितीत प्रथमेशच्या आईने दाखविलेला खंबीरपणा दुखद प्रसंगीही प्रेरणा देणारा होता.