Page 14 of बालमैफल

आकाश आईला रंग बनवायला मदत करत होता. त्याचं घडय़ाळाकडे लक्ष गेलं आणि एवढय़ात बेल वाजली.

मुग्धाची दहावीची परीक्षा सुरू होतेय त्यामुळे परीक्षेच्या आधी तिनं कंपासपेटीचं रूपच पालटून टाकलं होतं. आज तिला स्वच्छ नीटनेटकी केली होती.

‘‘स्टीलच्या डब्याला काय होणार? तुझ्या आजोबांचा डबासुद्धा आहे. चाळीस वर्षे ऑफिसला हाच डबा नेत होते.’

माझी मम्मा मात्र मोबाइलवर पक्षी-प्राणी इत्यादींचे व्हिडीओ बघत मजेत असते.

शांत देहाला हुशारी वाटते. डोळे मिटून आपण गारवा अनुभवतो. पुन्हा झुळूक येईल या प्रतीक्षेत असताना उकडायला लागतं.

कचरा तेथे येऊच नये म्हणून काही करता येईल का?’ यशच्या डोक्यात विचारचक्र सुरू झालं.

रात्री मी आजीच्या कुशीत आणि आजीची मॅगी काठीवर झोपी गेलो. दुपारी आजीची मॅगी कडकडून वाळली.

थोडा वेगळा विचार, तंत्रज्ञानाचा योग्य वापर आणि इच्छाशक्ती यामुळे ऊर्जेची, वेळेची बचत होत आहे आणि हवेचे प्रदूषण कमी होत आहे.

बसनं वेगळा रूट घेतला तसं त्यानं कंडक्टरला विचारलं, ‘‘काका, आज बसचा रूट का बदललाय?’’

नवीन वर्षांचं स्वागत झालं आणि सगळय़ांना वेध लागले मकर संक्रांतीचे. पियु आणि उमा आता आपल्याला छान छान तिळगूळ खायला मिळतील…

पेरूच्या झाडावरील पावसाचं पाणी मधूनमधून टबात पडत असे; पण ते टबाला पडलेल्या भोकातून वाहून जाई.

विद्या डेंगळे यांची ‘करामती गुगी’, ‘गुगी पुराण’ ही पुस्तके त्यांच्या गुगी कुत्र्याच्या प्रेमाने भारलेली पुस्तके आहेत.