मराठी चित्रपटससृष्टीमधील ८०-९० च्या दशकातला काळ हा अशोक सराफ, सचिन पिळगावकर, महेश कोठारे व लक्ष्मीकांत बेर्डे यांनी चांगलाच गाजवला. या कलाकारांनी मराठी चित्रपटसृष्टीला एक वेगळीच ओळख दिली. यापैकी लक्ष्मीकांत बेर्डे हे आज आपल्यामध्ये नाहीत. पण अशोक सराफ, सचिन पिळगावकर, महेश कोठारेंसह अनेक कलाकार मंडळी आजही लक्ष्मीकांत बर्डेंच्या आठवणीत भावुक होतात.अशातच अशोक सराफ यांनी लक्ष्मीकांत यांच्याबद्दलच्या आठवणीला उजाळा दिला.
ज्येष्ठ अभिनेते आणि महाराष्ट्रभूषण पुरस्कार प्राप्त अशोक सराफ यांना नुकताच राष्ट्रपती द्रौपदी मुर्मू यांच्या हस्ते पद्मश्री हा पुरस्कार प्रदान करण्यात आला. कला क्षेत्रातील उल्लेखनीय कार्यानिमित्त त्यांचा पद्मश्री या पुरस्काराने सन्मान करण्यात आला. या सोहळ्याला अशोक सराफ यांचं कौतुक करण्यासाठी त्यांच्या पत्नी अभिनेत्री निवेदिता सराफ व अन्य कुटुंबीयदेखील उपस्थित होते. हा पुरस्कार स्वीकारताना लक्ष्मीकांत यांच्या आठवणीनं भरून आल्याचं अशोक सराफ यांनी सांगितलं.
पद्मश्री पुरस्कार स्वीकारल्यानंतर अशोक सराफ यांनी राजश्री मराठीसह संवाद साधला. यावेळी त्यांना सोशल मीडियावरील व्हायरल व्हिडीओ दाखवण्यात आला आणि या व्हिडीओमध्ये लक्ष्मीकांत बेर्डे अशोक सराफ यांना पद्मश्री पुरस्कार देतानाचे पाहायला मिळत आहे. हा व्हिडीओ दाखवल्यानंतर ‘पद्मश्री स्वीकारताना लक्ष्मीकांत बेर्डेंची आठवण आली का?’ असं अशोक सराफ यांना विचारण्यात आलं. तेव्हा अशोक सराफ यांनी ‘हो! निश्चितच’ असं उत्तर दिलं.
यापुढे अशोक सराफ म्हणाले, “मला त्यावेळी लक्ष्मीकांतची आठवण आली आणि ती निश्चितच येणार. कारण त्याने माझ्याबरोबर अनेक चित्रपटांत काम केलं आहे. आम्ही दोघांनी मिळून जवळपास पन्नास चित्रपट एकत्र केले आहेत आणि या पन्नास चित्रपटांपैकी अर्ध्याहून अधिक चित्रपट हिट आहेत. म्हणजे त्यावेळी चित्रपट येतोय म्हणजे अशोक सराफ आणि लक्ष्मीकांत बेर्डे हे पाहिजेच असं असायचं. त्यामुळे आम्ही सतत एकमेकांना भेटायचो.”
यानंतर त्यांनी सांगितलं, “मुळात लक्ष्मीकांत माझा खूप चांगला मित्र होता. एक असा मित्र जो बाकी मस्करी, थट्टा असं काही करत असेल. पण माझ्यावर त्याचा अगदी जीव होता. माझ्याकडे तो कधीच उद्दामपणा करायचा नाही. मला आदर द्यायचा आणि त्याच्या मनात माझ्याविषयी आदरयुक्त भीती होती. ही फार मोठी गोष्ट आहे आणि त्यामुळेच मला तो फार आवडायचा. त्याची मस्करी आणि भंकस वगैरे चालायचीच; पण माझ्याबरोबर काम करताना तो नेहमीच गंभीर असायचा.”