साडेबारा टक्के भूखंड काही लाखांत

मुंबई आणि नवी मुंबईनंतर विकसित होणाऱ्या जमिनीला सोन्याचा भाव देणारी जमीन म्हणजे उरण परिसरातील जमीन आहे. मुंबईपासून अगदी काही मिनिटांच्या अंतरावर असलेल्या जमिनीला शंभर चौरस फुटाला २५ ते ३० लाखांचा दर मिळत आहे. येथील जेएनपीटी बंदराच्या उभारणीनंतर जमिनीला प्रचंड भाव आला आहे. लाखो रुपये गुंठय़ाने येथील जमिनी खरेदी केल्या जात आहेत. त्यात विकास म्हणून रस्ते, दळणवळणाची सोय असल्यास जमिनीला अधिक किंमत मिळते. जेएनपीटी प्रकल्पग्रस्तांनी लढय़ातून दिवंगत माजी खासदार दि.बा.पाटील यांच्या प्रयत्नाने साडेबारा टक्के विकसित भूखंड मिळवून घेतले आहेत. सुरुवातीला फुंडे परिसरात मंजूर करण्यात आलेला भूखंड सीआरझेड २ मध्ये मोडत असल्याने जेएनपीटी प्रकल्पग्रस्तांसाठी पर्यायी भूखंड देण्याची मागणी मान्य करण्यात आलेली आहे.तसे लेखी आश्वासन जेएनपीटीचे अध्यक्ष अनिल डिग्गीकर यांनी प्रकल्पग्रस्तांना दिलेले आहे. त्यासाठी उरण-पनवेल रस्त्यालगत असलेल्या दास्तान ते रांजणपाडा दरम्यानचा भूखंड मिळणार आहे.भविष्यातील उरणमधील विकासाच्या दृष्टीने हा भूखंड म्हणजे सोन्याची किंमत असलेला भूखंड ठरणार आहे. या भूखंडापासून चार किलोमीटर अंतरावर जेएनपीटी हे आंतरराष्ट्रीय बंदर आहे. काही फुटांवरच जासईसारखे उरण-बेलापूर रेल्वे मार्गावरील जंक्शन आहे. दुसऱ्या बाजूला शिवडी न्हावा-शेवा हा सागरी महामार्ग जोडला जाणार आहे. रस्त्याच्या बाजूलाच बंदरावर आधारित देशातील पहिला सेझ प्रकल्प उभारला जाणार आहे. याच भूखंडापासून अवघ्या आठ ते दहा किलो मीटर अंतररावर आंतरराष्ट्रीय नवी मुंबई विमानतळ उभारले जाणार आहे. दोन राष्ट्रीय महामार्गाच्या मध्यभागी असलेल्या व मुंबई-गोवा, मुंबई-पुणे अशा मोठय़ा शहरांना जोडणारा हा महत्त्वाचा भूखंड असल्याने या भूखंड खरेदी करण्यासाठी खाजगी कंपन्यांचे दलाल सरसावले आहेत. शंभर चौरस मीटरच्या एका भूखंडासाठी अवघे १० ते १५ लाख रुपये दिले जात असल्याची माहिती नाव न छापण्याच्या अटीवर एका दलालाने दिली.

जमिनींना सोन्याचा भाव आला आहे, हे खरे आहे; परंतु खासगी कंपन्यांना प्रकल्पग्रस्त जमिनी विकत असतील तर त्यामुळे नुकसानच होणार आहे.
भूषण पाटील, जेएनपीटीचे कामगार नेते