गोपीनाथ मुंडे हे कायमच माझे नेते होते – नितीन गडकरी

नितीन गडकरी, केंद्रीय मंत्री
महाराष्ट्राच्या कानाकोपऱ्याची माहिती असलेला आणि ग्रामीण भागाची नस ठाऊक असलेला गोपीनाथ मुंडे यांच्यासारखा दुसरा नेता पक्षात नाही. शेतकरी, शेतमजूर, मागास व भटक्या जातीजमाती आणि विपन्नावस्थेतील समाजघटकांसाठी कार्य करण्याचा त्यांना कायम ध्यास होता. प्रदीर्घ राजकीय कारकीर्द गाजविलेले मुंडे हे कायमच माझे नेते होते. मुंडे जेव्हा भाजपचे प्रदेशाध्यक्ष होते, तेव्हा मी भाजयुमोचा नागपूर अध्यक्ष होतो. ते उपमुख्यमंत्री असताना मी सार्वजनिक बांधकाम मंत्री होतो. मुंडे आणि मी समान पातळीवरील नेते नव्हतो. ते मला राजकारणात ज्येष्ठ होते व त्यांचे नेतृत्व मला कायमच मान्य होते. त्यामुळे भाजपच्या इंदूर येथील अधिवेशनात राष्ट्रीय अध्यक्षपदी माझी घोषणा झाली, तेव्हा लालकृष्ण अडवाणी यांच्यानंतर गोपीनाथ मुंडे यांना मी वाकून नमस्कार केला होता. दिल्लीच्या राजकारणात मला वरचे पद मिळूनही त्यांची ज्येष्ठता जपण्याचा माझा कायमच प्रयत्न राहिला.
मुंडे यांचे कर्तृत्व जवळून पाहण्याची संधी मला मिळाली. भाजप सरचिटणीस, विधिमंडळ नेते, विधानसभेतील विरोधी पक्षनेते, उपमुख्यमंत्री, लोकसभेतील उपनेते व आता ग्रामविकास मंत्री हा त्यांच्या राजकीय कारकीर्दीचा उंचावत गेलेला आलेख आहे. भाजपला शक्तिशाली करण्यात आणि जनमान्यता मिळवून देण्यात त्यांचा सिंहाचा वाटा आहे. अतिदुर्गम व मागास भागात कामे करताना कशाला प्राधान्य द्यायचे, ते मुंडे नेमकेपणाने सांगू शकत होते. मराठवाडा विद्यापीठाचे नामांतराच्या वेळी त्यांनी घेतलेली भूमिका सर्वाना प्रेरणादायी होती. ते झुंजार नेते होते. संघर्ष यात्रेच्या निमित्ताने त्यांनी राज्यात झंझावात उभा केला आणि तत्कालीन काँग्रेस सरकारच्या तोंडचे पाणी पळविले होते. राजकारणातील गुन्हेगारीकरणाविरोधात त्यांनी तोफा डागल्या होत्या. त्यामुळे राज्यात १९९५ मध्ये सत्तांतर झाले.  पक्ष हा एक परिवार आहे, असे आमचे संस्कार आहेत. या परिवाराचे नेतृत्व अकाली जाते, तेव्हा आभाळच फाटते. पक्षातील एक उमदा, प्रेरणादायी व स्फूर्तीचा झरा मिटला आहे. दिल्लीतील राजकीय कारकीर्द बहरत असताना दोन महत्वाच्या खात्यांची जबाबदारी आमच्या दोघांवर टाकण्यात आली. कोणतेही काम करताना तळागाळातला शेवटचा माणूस हाच त्यांचा केंद्रबिंदू होता. संपूर्ण देश सुखी, समृध्द व संपन्न करण्याचा त्यांचा ध्यास होता. नवे काही करायचे स्वप्न आम्ही पहात होतो. पण त्या मनसुब्यांवर आज पाणी फिरले आहे.