पुणेकर - अडीच डझनची पेटी दाखवा. पण मी पेटी उघडून बघणार. व्यापारी - बघा ना साहेब. पण भाव कमी नाही होणार. पुणेकर - अरे अस्सल रत्नागिरी दिसतोय. व्यापारी - हो म्हणजे काय. पुणेकर मनात म्हणतो - मला कोणीच फसवू शकत नाही. मी आंबे थोडेच बघत होतो. मी पेटीतला कागद बघितला. रत्नागिरीचा स्थानिक वर्तमानपत्राचा कागद होता. व्यापारी मनात - अरे पुणेकरा, मी पण हाडाचा व्यापारी आहे. मी रत्नागिरीहून फक्त रद्दीच मागवतो. बाकी माल कर्नाटकचा आणतो.
